Przewodnik turystyczny

Wietnam, państwo leżące w Azji Południowo-Wschodniej, na obszarze Półwyspu Indochińskiego. Leżąc w strefie klimatów gorących, pokryty jest wilgotnymi lasami równikowymi i gęstą siecią rzek. Obecnie obszary leśne zajmują znacznie mniejszą część kraju, niż jeszcze na początku XX wieku. W latach 1964–1975 był dotknięty krwawą wojną domową, w której brały udział Stany Zjednoczone. Dziś kraj ten, rządzony przez władze komunistyczne, należy do najbiedniejszych państw świata. Graniczy z Chinami, Laosem i Kambodżą.

Szata roślinna na przestrzeni lat, zwłaszcza w czasie wojny wietnamskiej, została poważnie zdegradowana. Jeszcze przed wojną, która miała miejsce w latach 60. i 70. (do degradacji lasów przyczyniły się amerykańskie naloty, gdzie na lasy zrzucano napalm), powierzchnia lasów wynosiła 44%. Obecnie lasy w Wietnamie zajmują jedynie 24%. Naturalne zbiorowiska roślinne tworzą lasy, które zachowały się głównie w górach. Na północy kraju rosną wilgotne lasy monsunowe, a na południu lasy równikowe, o zróżnicowanym składzie gatunkowym (m.in. drzewo żelazne, kamforowiec, dalbergia zwana drzewem palisandrowym i Rhus vernicifera, dostarczające żywicy lakowej) oraz o bogatym poszyciu bambusowym. Powyżej 1000 m n.p.m. lasy tropikalne przechodzą w podzwrotnikowe lasy. Od około 2500 m n.p.m. występuje roślinność alpejska. W suchszych kotlinach i wyżynach śródgórskich miejsce lasu zajmują sawanny (m.in. na płaskowyżu Tay Nguyen). Dominującą formacją roślinną są sawanny, a wiele obszarów jest zajętych przez tereny rolnicze. Na wybrzeżu, gdzie tereny są zalewane przez przypływy, rosną lasy namorzynowe. Znacznemu zniszczeniu uległ także świat zwierząt, który jest charakterystyczny dla regionu indochińskiego. W Wietnamie można jeszcze spotkać słonia indyjskiego i tapira malajskiego. Liczniejsze są bawoły banteng i gaur oraz antylopy garna, a także różne gatunki jeleniowatych. Do dużych drapieżników należą żyjące w lasach pantery mgliste, tygrysy i lamparty. Ssaki naczelne reprezentują gibony, makaki i langur. Wśród ptaków do pospolitych gatunków należą kuraki, jak na przykład bażanty. Liczne są także różne gatunki ptaków śpiewających, jak turkuśniki i bilbile. W kraju występuje wiele gatunków gadów, gdzie do największy należą węże, takie jak pyton siatkowy i tygrysi. Żyje tam także największy przedstawiciel gekonów – toke. Ze względu na wilgotny klimat liczne są owady, w lasach żyją jadowite pająki.

Kuchnia Wietnamu

Współczesna kuchnia wietnamska pozostaje pod silnym wpływem obyczajów francuskich kolonizatorów (1858 - ok. 1960). Z kolei tradycyjne wietnamskie potrawy są bardzo podobne do chińskich. Widocznym, ważnym wyjątkiem jest użycie sosu rybnego w miejsce sojowego. W wietnamskich przepisach używa się też bardzo często palczatki cytrynowej (Cymbopogon citratus), limonki (Citrus aurantifolia) oraz limonki o angielskiej nazwie kaffir lime (Citrus hystrix DC.). Kuchnia wietnamska ma też swoje wersje buddyjskich posiłków wegetariańskich. Znane dania kuchni wietnamskiej: Nem − farsz zawijany w jadalny papier ryżowy − bardzo cienkie placki z mąki ryżowej i smażony. W Polsce potrawa jest znana jako sajgonki. Nemy robi się z farszem mięsnym, warzywnym, krewetkowym lub mieszanym we wszystkich kombinacjach; Phở - zupa, rodzaj rosołu z makaronem i dodatkami. Tradycyjnie przyrządza się dwa rodzaje phở: phở bò z wołowiną i phở gà z mięsem kurczaka. Obecnie tworzone są różne wariacje z innymi dodatkami. Dodatki do phở nie są gotowane, lecz jedynie sparzone we wrzącej zupie, dlatego nie przyrządza się phở z wieprzowiny. Zupę najczęściej przyprawia się zieloną kolendrą i dosala sosem rybnym. Pho jest popularnym daniem w całym Wietnamie, je się ją zarówno na śniadanie, jak i na obiad lub kolację. Specyficzne ingrediencje wietnamskich potraw: świeże zioła - kuchnię wietnamską od np. chińskiej odróżnia stosowanie dużej ilości świeżych ziół, m.in. natki kolendry czy tajskiej bazylii, mong toi - szpinak, bardziej mięsisty od polskiego, smakuje tak samo. Składniki potraw wietnamskich, obce dla kuchni tradycyjnej: masło, mleko, śmietana, pomidory, wino gronowe, kawa, ziemniaki, szparagi, chleb.

Pełny opis tutaj.

---

Dane w oparciu o MSZ:

PRZEPISY CELNE. Ograniczenia celne nie odbiegają specjalnie od norm ogólnie przyjętych w innych krajach – nie podlegają ocleniu rzeczy przeznaczone do użytku osobistego w ilościach nie wskazujących na przeznaczenie handlowe. Przedmioty o większej wartości, a także gotówkę powyżej 3000 USD należy zgłosić w deklaracji celnej. Istnieje też specyficzna kontrola obejmująca przywożone i wywożone kasety wideo, magnetofonowe, płyty CD, a także książki i czasopisma. Nie wywołane w Wietnamie filmy (klisze fotograficzne) mogą być zakwestionowane przy wyjeździe. Przy przekraczaniu granicy Wietnamu trzeba wypełnić druk deklaracji celnej, którego kopię należy okazać podczas wyjazdu.

PRZEPISY PRAWNE. Kary za złamanie prawa są bardzo surowe. Za posiadanie czy rozprowadzanie narkotyków grozi nawet kara śmierci. Obowiązuje zakaz wywozu różnych dóbr kultury czy przedmiotów antycznych (ponad 100-letnich), należy więc przed zakupem upewnić się, czy dana rzecz nie znajduje się na liście towarów objętych takim zakazem.

MELDUNEK. Cudzoziemiec przebywający w Wietnamie musi dokonać meldunku na policji (obowiązek ten realizowany jest przez osobę lub instytucję kwaterującą).

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA. Obecnie nie ma informacji o występowaniu jakiejkolwiek epidemii. WHO zaleca szczepienia przeciw żółtaczce typu A i B, durowi brzusznemu, boreliozie (encefalitis), dendze i tężcowi. Osoby przybywające z krajów zagrożonych epidemiologicznie mają obowiązek poddania się kontroli oraz muszą wypełnić formularze zdrowotne na przejściu granicznym. Ponadto dzieci powyżej 1 roku przybywa­jące z terenów zagrożonych żółtaczką oraz osoby przybywające z terenów zagrożonych epidemiami muszą przedstawić świadectwa szczepień. Generalnie poziom opieki medycznej w Wietnamie zdecydowanie odbiega od standardów europejskich. W dużych miastach (Ho Chi Minh, Hanoi) czynne są prywatne kliniki medyczne, w których poziom usług jest na zdecydowanie wyższym poziomie, lecz koszt pobytu w nich jest bardzo wysoki. Zaleca się wykupienie ubezpieczenia, które pokryje koszty usług medycznych.

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW. Władze wietnamskie nie uznają polskiego prawa jazdy. Możliwe jest uzyskanie wietnamskiego prawa jazdy na podstawie polskiego. Ze względu na duże natężenie ruchu oraz zdecydowaną przewagę w nim motocykli i skuterów należy wziąć pod uwagę iż prędkość podróżna na większości odcinków dróg nie przekroczy 30 -40 km/h. Na drogach szybkiego ruchu i autostradach obowiązują opłaty.

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU. Cudzoziemcy mogą swobodnie poruszać się po terytorium całego kraju z wyjątkiem stref zamkniętych, wojskowych oraz obszarów górskich, na których obowiązują ograniczenia ruchu turystycznego. W Wietnamie turysta może zamieszkać w hotelu lub pensjonacie – cena za nocleg w Hanoi zaczyna się od 15 USD. Podróżować można drogą lotniczą, koleją (podróż z Hanoi do Ho Chi Minh City zajmuje ok. 30 godzin) lub komunikacją drogową (minibusy, autobusy). Można również wynająć samochód lub motocykl. W miastach panuje intensywny ruch uliczny (najliczniejsze są motocykle). Jazda odbywa się na granicy bezpieczeństwa dlatego szczególną ostrożność należy zachować przy kierowaniu pojazdem lub przy przechodzeniu przez jezdnię.

BEZPIECZEŃSTWO. Wietnam jest krajem stosunkowo bezpiecznym. Nie odnotowuje się tu ataków terrorystycznych czy zbrojnych napaści. W Hanoi i Ho Chi Minh City oprócz kradzieży kieszonkowych, które są plagą centrów handlowych  i kradzieży ‘na wyrwę’ przez motocyklistów inne przypadki przestępstw pospolitych należą do rzadkości. Zagrożeniem może być chaotyczny i intensywny ruch pojazdów jednośladowych dla osób korzystających z takiego środka transportu oraz dla pieszych.

PRZYDATNE INFORMACJE:
•   Dotychczas żaden z polskich operatorów komórkowych nie miał podpisanej umowy roamingowej z Wietnamem. Oznacza to brak możliwości użycia polskiego telefonu na abonament. Telefon na kartę może być użyty w Wietnamie po wykupieniu karty miejscowego operatora. W takiej sytuacji połączenia z Polską realizowane są bez przeszkód. Minimalna opłata 100 tys. VND wystarcza na ok. 40 minut rozmów lokalnych.
•   W małych miejscowościach mogą wystąpić problemy z zaopatrzeniem w artykuły spożywcze i środki higieniczne. W większości z nich cena podlega negocjacji.
•   W miejscach atrakcyjnych turystycznie jest dużo hoteli, a ich standard jest zróżnicowany. Ceny wahają się od 10 do 300 USD i więcej za dobę.
•   Należy uważać na posiłki w ulicznych jadłodajniach (wątpliwości budzą warunki sanitarno-higieniczne).
•   Koszt przejazdu z lotniska Noi Bai do centrum Hanoi nie powinien przekroczyć równowartości 15 USD. Popularnym sposobem poruszania się po miastach jest jazda na motocyklu z miejscowym kierowcą. Koszt przejazdu w granicach Hanoi nie powinien przekroczyć 50 tys. VND, jednak cenę zawsze należy uzgodnić przed jazdą.
•   Najlepsza pora na zwiedzanie Wietnamu to jesień i wiosna. Latem temperatura przekracza 40 st. C. Uciążliwości związane z upałem dodatkowo są potęgowane przez wysoką wilgotność. Szczyt pory deszczowej przypada w sierpniu. W okresie tym jest największe prawdopodobieństwo wystąpienia powodzi, które w rejonach górskich są bardzo niebezpieczne. Zimą temperatura spada do ok. 10 st. C, występują również częste opady deszczu.
•   W Wietnamie działa bardzo duża liczba wyspecjalizowanych biur podróży i agencji turystycznych, które z łatwością dopasowują swoją ofertę do wymagań klienta, lecz standard tych usług może być zróżnicowany i niekoniecznie zależny od ceny.