Przewodnik turystyczny

Sudan Południowy, afrykańskie państwo ze stolicą w Dżubie powstałe 9 lipca 2011 roku w wyniku porozumienia rządu sudańskiego z Ludową Armią Wyzwolenia Sudanu, które zakończyło II wojnę domową w Sudanie – najdłuższą wojnę domową w Afryce. Sudan Południowy jest zamieszkany przez ponad 200 grup etnicznych, większość języków używanych przez te plemiona jest znana jedynie kilku tysiącom użytkowników.

Sudan Południowy jest drugim na świecie obszarem zamieszkiwanym przez migrujące gatunki fauny. Badania wykazały, że na terenach parku narodowego Boma przy granicy z Etiopią, jak również na bagniskach As-Sudud i trawiastych obszarach Południowego parku narodowego w pobliżu granicy z Kongo, zamieszkują wielkie stada takich zwierząt jak bawolec, kob żółty, topi, bawół afrykański, słoń afrykański, żyrafa i lew. Tutejsze lasy zapewniają ochronę takim gatunkom jak bongo, świnia leśna, świnia rzeczna, słoń afrykański leśny, szympans i licznym małpom. Spisy, prowadzone regularnie od roku 2005 przez WCS we współpracy z rządem Sudanu Południowego, potwierdzają istnienie znaczącej, choć zwolna malejącej populacji gatunków fauny, przy czym odnotowują ze zdziwieniem, że liczące 1,3 miliona stada antylop na południowym wschodzie kraju pozostają nienaruszone. Zamieszkiwane przez tak liczne zwierzęta tereny to stepy, wysokie płaskowyże o stromych stokach, lesiste i trawiaste sawanny, tereny zalewowe nad Nilem i bagna. Występują tu gatunki endemiczne, jak kob białouchy i kob nilowy, współżyjące ze słoniami, żyrafami, elandami, antylopami Derbiego, oryksami, lwami, likaonami, bawołami przylądkowymi i topi (zwanymi lokalnie tiangami). Niewiele dziś wiadomo o populacji kobów białouchych i tiangów, których migracje przed wojną domową należały do największych. W roku 2006 prezydent Sudanu Południowego ogłosił, że władze uczynią wszystko dla ochrony i rozpowszechniania wiedzy o florze i faunie regionu oraz że zrobią wszystko co leży w zakresie ich możliwości, by zmniejszyć skutki pożarów, nielegalnego wywożenia odpadów i zanieczyszczania wód bieżących i gruntowych. Jak we wszystkich krajach rozwijających się, środowisku zagraża rozwój gospodarki i uprzemysłowienie.

Pełny opis tutaj.

---

Dane w oparciu o MSZ:

PRZEPISY CELNE. Na razie brak informacji nt. przepisów celnych. Najprawdopodobniej jest ważny obowiązujący również w Sudanie Północnym przepis odnośnie posiadania i wywozu wyrobów z kości słoniowej.

PRZEPISY PRAWNE. W RPS nie obowiązuje prohibicja, natomiast posiadanie narkotyków jest surowo karane.  Bardzo restrykcyjne przepisy dotyczą fotografowania. Zezwolenie na wykonywanie zdjęć należy uzyskać  w Ministerstwie Informacji. Całkowity zakaz fotografowania dotyczy budynków administracji państwowej, mostów oraz obiektów wojskowych i policyjnych.

MELDUNEK. Brak informacji.

UBEZPIECZENIE. Ubezpieczenia nie są obowiązkowe, natomiast odradzamy podróże do RPS osobom nieubezpieczonym.

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA. Na dużą skalę występują zagrożenia sanitarno-epidemiologiczne. Zalecane jest zaszczepienie się przeciwko występującym w Południowym Sudanie: wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B, żółtej febrze, błonicy, tężcowi i polio, durowi brzusznemu, wściekliźnie, meningokokowemu zapaleniu opon mózgowych. Na terenie RPS występują ponadto przenoszone przez owady i zwierzęta: malaria, denga , śpiączka, gorączka krwotoczna Ebola, choroby przenoszone drogą pokarmową: biegunka bakteryjna i amebowa, choroby przenoszone przez wodę: bilharcjoza. Przed wyjazdem należy skonsultować się z lekarzem oraz zaopatrzyć w podstawowy zestaw lekarstw. Szczególną uwagę należy zwrócić na profilaktykę przeciwmalaryczną. Nasila się zachorowalność na AIDS. Z uwagi na skalę zagrożeń epidemiologicznych i częste w tym kraju zatrucia pokarmowe należy ściśle przestrzegać zasad higieny, spożywać produkty tylko wiadomego pochodzenia, pić wodę oryginalnie butelkowaną bądź przegotowaną, natomiast mleko wyłącznie przegotowane. Standard usług szpitali i przychodni jest bardzo niski. Ośrodki służby zdrowia znajdują się w Dżubie, Wau, Yei i Malakal. Często brakuje podstawowych leków i fachowej kadry medycznej.

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW. W Sudanie Płd. istnieje jedynie 50 km dróg asfaltowych w stolicy kraju. Pozostałe drogi w kraju są niebezpieczne, często rozmyte przez wodę w porze deszczowej. Honorowane jest międzynarodowe prawo jazdy.  W stolicy można wynająć w wypożyczalni  samochód z kierowcą w cenie 150-300 USD za dzień. Brak normalnego transportu miejskiego.

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU. Odradzamy podróżowanie po kraju z racji na bardzo złą sytuację bezpieczeństwa.

OBYCZAJE. Ludność Sudanu Płd. to głównie chrześcijanie i animiści, niemniej należy zwracać uwagę na ubiór (dotyczy to zwłaszcza kobiet). Kobieta nie powinna poruszać się po mieście samotnie ani palić papierosów w miejscach publicznych, a zwłaszcza na ulicy.

PRZYDATNE INFORMACJE:
•   Dużą uciążliwością może być dla turystów klimat. Sudan Południowy jest jednym z najgorętszych krajów Afryki, nawet zimą temperatura wynosi tam ponad 35 st. C. 
•   Podczas planowania podróży do opisanego poniżej kraju, zalecamy zapoznanie się z ostrzeżeniami dla podróżujących, zawierającymi najnowsze informacje istotne dla bezpieczeństwa obywateli polskich na świecie.