Przewodnik turystyczny

Benin, (do 1975 pod nazwą Dahomej) – państwo w Afryce nad Zatoką Gwinejską. Graniczy z Burkina Faso, Nigrem, Nigerią i Togo, członek Unii Afrykańskiej.

Północną część kraju pokrywa sawanna z akacjami i baobabami, natomiast na wybrzeżu rosną namorzyny. Wewnątrz kraju występują lasy suche, okresowo zrzucające liście. Zdarzają się również enklawy wilgotnych, wiecznie zielonych lasów. Tutejsze parki narodowe, tj. Pendjari i W du Niger, rezerwaty dzikich zwierząt reprezentowane przez takie gatunki jak m.in. lamparty, antylopy, słonie, hieny i wiele gatunków małp, stanowią dużą atrakcję turystyczną.

Kuchnia Beninu

Kuchnia znana jest w Afryce ze swoich egzotycznych składników i aromatycznych dań. Obejmuje wiele świeżych posiłków podawanych z różnymi sosami. Mięso jest zwykle dość drogie, a posiłki są ogólnie mało mięsne ale bogate w tłuszcze roślinne.

Pełny opis tutaj.

---

Dane w oparciu o MSZ:

PRZEPISY CELNE. Restrykcje celne nie odbiegają od po­wszech­nie przyjętych standardów.

PRZEPISY PRAWNE. Konsekwencje naruszenia prawa są w Be­ni­nie bardzo dotkliwe. Obowiązujące uregulowania prawne wpro­wa­dzają bardzo surowe kary, przy czym już nawet podejrzenie o popełnienie przestępstwa może prowadzić do bardzo przykrych sytuacji. 

UBEZPIECZENIE. Może być wymagane posiadanie ubez­pieczeń osobowych i komunikacyjnych. Uznawane są polisy zagranicz­nych towarzystw ubezpieczeniowych, także polskich.

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA. Występuje duże za­gro­żenie sanitarno-epidemiologiczne, głównie takimi chorobami, jak: malaria, cholera, tyfus, żółta febra, wirusowe zapalenie opon mózgowych, AIDS, a także wieloma chorobami tropi­kalnymi, jednak poziom ryzyka może być bardzo różny, zależnie od miejsca pobytu w Beninie i warunków higie­nicznych. Wymagane jest szczepienie przeciw żółtej febrze, wykonane co najmniej 10 dni przed datą wjazdu do Beninu. Dostęp do opieki medycznej jest bardzo ograniczony, prak­tycznie możliwy jedynie w dużych miastach. Poziom usług lekarskich (które są kosztowne) znacznie odbiega od stan­dardów światowych. Koszt wizyty lekarskiej to ok. 100 USD, łącznie np. z badaniem krwi na malarię; doba pobytu w szpitalu kosztuje 100–250 USD.

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW. Podróżując samochodem, należy mieć międzynarodowe prawo jazdy.

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU. Główne miasto kraju, Cotonou, ma regularne połączenia lotnicze z Paryżem i Brukselą oraz ze stolicami większości krajów zachodniej Afryki. Ponadto nie­wielkie lotniska lokalne funkcjonują w Save i Parakou. Swo­bodne przemieszczanie się po terytorium kraju nie nastręcza problemów. Komunikacja drogowa obsługiwana jest przez auto­busy i mikrobusy. Jakość usług jest niska – nie ma roz­kładów jazdy, pojazdy często ulegają awariom. Główne drogi asfaltowe wiodące z południa kraju ku granicy z Nigrem i Burkina Faso są w dobrym stanie. Istnieje połączenie kolejowe Cotonou–Parakou.

BEZPIECZEŃSTWO. Benin w porównaniu z innymi państwami regionu jest krajem stosunkowo bezpiecznym dla turystów. Większe zagrożenie przestępczością pospolitą występuje tylko w Cotonou i w pobliżu przejść granicznych. Odradza się samotne spacery w miastach w nocy.

PRZYDATNE INFORMACJE:
•   Ceny w sklepach i hotelach są zwykle znacznie wyższe od europejskich. Ceny na bazarach i u ulicznych przekupniów są zazwyczaj niższe, ale asortyment jest dość ubogi, a jakość oferowanych towarów mierna. Targowanie się jest niemal obowiązkowe, a pierwsza propozycja ceny oferowana przez sprzedawcę cudzoziemcowi jest wielokrotnością tej, za którą spodziewa się on rzeczywiście sprzedać towar.
•   Wykonywanie zdjęć jest dozwolone wszędzie poza wy­raź­nie oznaczonymi obszarami zastrzeżonymi. Przez wzgląd na miejscowe zwyczaje, aby nie narazić się na agresywne reak­cje, należy zasięgnąć informacji co do możliwości fotogra­fowania obiektów kultury tradycyjnej, a fotografując ludzi – spytać ich o zgodę.