Przewodnik turystyczny

Finlandia, (fiń. Suomi) państwo w Europie Północnej, powstałe po odłączeniu od Rosji w 1917. Członek Unii Europejskiej. Graniczy od zachodu ze Szwecją i z Bałtykiem, od północy z Norwegią i od wschodu z Rosją. Finlandia jest jednym z najbardziej wysuniętych na północ państw Europy. Blisko jedna czwarta powierzchni kraju obejmuje tereny położone na północ od koła podbiegunowego. Poza regionami Laponia i Północna Ostrobotnia, kraj słynie z ogromnej ilości jezior, lasów, dobrze zachowanej przyrody i chłodnego klimatu.

Finlandia to najbardziej zalesiony kraj Europy, lasy zajmują aż 74% powierzchni kraju. Obszar Finlandii ze względu na jej dużą rozciągłość południkową leży na obszarze dwóch głównych stref roślinnych. Tereny na południu i na południowym zachodzie są pokryte północnoeuropejskimi lasami mieszanymi. Fauna Finlandii jest bardzo bogata i obecność człowieka nie wywarła na świat zwierząt negatywnego wpływu tak jak w wielu innych krajach świata. Świata zwierząt na większości obszarów kraju reprezentują gatunki europejskich lasów klimatu umiarkowanego. W lasach żyją lisy, jelenie, zające i wiewiórki. Bogaty jest też świat ptaków, gdzie w lasach żyją liczne gatunki rodzime, jak i sezonowe. Głównymi gatunkami są głuszce i cietrzewie. Jako, że Finlandia obfituje w jeziora, rzeki i tereny podmokłe, licznie występują różne gatunki charakterystyczne dla tychże terenów. W kraju można spotkać łosie, wydry, a z ptaków różne gatunki kaczek i gęsi. Na wschodzie nielicznie występują wilki i niedźwiedzie, a u wybrzeży Zatoki Botnickiej i na wyspach Zatoki Fińskiej żyją foki obrączkowe. Północne obszary Finlandii to region reprezentowany przez faunę subarktyczną. W Laponii żyją lisy polarne, renifery, rosomaki i sowy śnieżne. W Finlandii znajduje się wiele parków narodowych (łączna powierzchnia 8,8 tys. km2, 2008), największe to Lemmenjoki, Urho i Kekkonen. W kraju znajduje się 80 obiektów chronionej przyrody.

Pełny opis tutaj.

Kuchnia fińska

Współczesna kuchnia fińska to połączenie tradycyjnej kuchni fińskiej i kontynentalnego stylu gotowania. W Zachodniej Finlandii głównym składnikiem dań było mięso i ryby. Natomiast kuchnia wschodniej Finlandii bazuje raczej na warzywach i grzybach, gdzie wyraźne są wpływy wschodnie wraz z przybyciem ludności karelskiej podczas II wojny światowej. Dania najnowszej kuchni fińskiej są bardziej lekkostrawne, zawierają więcej warzyw. W fińskiej kuchni wyraźne są wpływy zarówno kuchni europejskiej, jak i amerykańskiej. Więcej tutaj.

---

Dane w oparciu o MSZ:

PRZEPISY CELNE. Wewnątrz Unii Europejskiej nie ma granic celnych. Turyści podlegają jednak ograniczeniom dotyczącym wwozu ilości zakupionych i przewożonych towarów przezna­czonych do użytku osobistego i nie podlegających odsprze­daży.

MELDUNEK. Nie ma obowiązku meldunkowego dla cudzo­ziemców przebywających w Finlandii do 3 miesięcy.

UBEZPIECZENIE. Uznawane są polisy polskich towarzystw ubez­pieczeniowych. Obowiązkowe jest ważne ubezpieczenie komunikacyjne (przynajmniej OC). Ponieważ usługi w Finlan­dii są drogie, zaleca się wykupienie pełnej polisy ubezpie­czeniowej, obejmującej również ubezpieczenie AC i NW. Ma to nieba­gatelne znaczenie w razie naprawy samochodu, holo­wa­nia lub nieszczęśliwego wypadku.

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA. Nie ma zagrożeń sani­tarno­-epidemiologicznych; szczepienia nie są obowiązkowe. Osoby ubezpieczone w polskim NFZ podróżujące po Finlandii mają prawo do skorzystania w nagłych przypadkach z publicz­nej opie­ki medycznej w ramach ubezpieczenia. Udając się do lekarza, należy okazać dokument potwierdzający ubez­pieczenie, tj. Euro­pejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ), wydawaną przez NFZ. Aby ją otrzymać, wystarczy zgłosić się do najbliższego oddziału NFZ.

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW. Doradzamy, by osoby podró­żujące przez Finlandię do Rosji samochodem z leasingu zabrały ze sobą stosowne upoważnienie firmy leasingowej. Z uwagi na częste i tragiczne w skutkach kolizje ze zwierzyną leśną (łosie na terenie całego kraju, na północy renifery) należy zachować szczególną ostrożność na trasach poza terenem zabudowanym. Międzynarodowe prawo jazdy nie jest konieczne – obywatele polscy podczas czasowego pobytu w Finlandii mogą posługiwać się polskim prawem jazdy. W okresie zimowym, tj. od 1 grudnia do końca lutego, kierowcy mają obowiązek jazdy na oponach zimowych, jednak zaleca się je również jesienią i wiosną ze względu na oblodzenia i zale­gający śnieg. Można używać także opon z meta­lowymi kolca­mi. Przez cały rok obowiązuje jazda z włączonymi światłami mijania. Rygorystycznie prze­strzegane są zasady ruchu drogowego. W wielu miejscach jest on monitorowany za pomocą kamer, o których informują odpo­wiednie tablice. Przekraczanie dozwolonej prędkości, prze­jeż­dżanie na czerwonym świetle, nie przepuszczanie pieszych na wyznaczonych dla nich przejściach oraz jazda pod wpływem alkoholu (maksymalny dopuszczalny poziom alkoholu we krwi to 0,5 promila) karane są bardzo surowo: wysoką grzywną, a czasami aresztem. Wysokość wymierzonej przez policję kary zależy od rodzaju wykroczenia oraz statusu majątkowego kara­nego; nie istnieje stosowany w wielu krajach taryfikator określa­jący z góry wysokość grzywny za dane wykroczenie. Mandaty rzędu kilku tysięcy euro nie są rzadkością. Korzystanie z dróg i autostrad w Finlandii jest bezpłatne.
 
BEZPIECZEŃSTWO. Poziom przestępczości w Finlandii jest średni; należy uważać na coraz częstsze kradzieże kieszon­kowe, wyrywanie torebek, telefonów komórkowych itp., zwłaszcza w dużych centrach handlowych, na dworcach, w zaludnionych centralnych punktach miast i podczas imprez maso­wych.

PRZYDATNE INFORMACJE:
•   Koszty utrzymania w Finlandii są bardzo wysokie.
•   W Finlandii językiem urzędowym oprócz języka fińskiego jest szwedzki, używany zwłaszcza na Wyspach Alandzkich oraz na zachodnim wybrzeżu. Nazwy miejscowości na tabli­cach dro­go­wych oraz nazwy ulic bardzo często są również dwu­języczne. Posługiwanie się językiem angielskim w kon­taktach z ważniejszymi urzędami, hotelami, kempingami, punktami informacji turystycznej i większymi sklepami nie stanowi proble­mu (poza małymi miejscowościami, zwłaszcza na północy kraju).
•   W Finlandii dużą wagę przywiązuje się do ochrony śro­dowiska naturalnego, a jej obywatele oczekują pełnego respek­towania tej zasady przez turystów (zabieranie odpad­ków z miejsc biwa­kowania).
•   Łowienie ryb dozwolone jest po wykupieniu pozwolenia ważnego na dane województwo – można je kupić w fińskich kioskach z prasą i rzeczami co­dziennego użytku (R-kioski) oraz na większości stacji ben­zynowych. Na zbieranie grzybów i owoców leśnych na własny użytek nie są potrzebne zezwolenia. Palenie ognisk i biwakowanie poza wyznaczo­nymi miejscami bezwzględ­nie wymaga zgody właściciela terenu. Należy pamiętać o zachowaniu stosownej odległości od domostw położonych w lasach i zwracać uwagę na oznaczenia dróg i terenów prywatnych: yksityistie lub yksityisalue oznacza zakaz wcho­dzenia i wjazdu.
•   Żeglarze przybywający do Finlandii powinni zwrócić uwagę na liczne podwodne skały. Zaleca się cumowanie łodzi na przystaniach. Cumowanie poza przystaniami jest dozwolone tylko w miejscach nie zajętych przez domy letniskowe (lub za zgodą ich właścicieli).
•   Kradzież należy bezzwłocznie zgłosić w najbliższym ko­misa­riacie policji. Protokół policyjny będzie potrzebny do uzyska­nia odszkodowania od ubezpieczyciela. Jak najszybciej trzeba zastrzec zgubione lub skradzione karty płatnicze i kredytowe. Jeśli zgubimy lub stracimy paszport lub inny dokument podróży, należy nie tylko zgłosić to na policję, lecz także w miarę szybko skontaktować się z polskim konsulatem.
•   W Finlandii panuje surowy klimat, zwłaszcza na północy kraju, gdzie nawet latem temperatura może wynosić ok. +10 st. C. Latem bardzo dokuczliwe są komary.