Przewodnik turystyczny

  • Wg. kraju   Wpisz kraj
źródła: własne, opowieści i galerie użytkowników, Wikipedia, MSZ i inne komentarzy: 0
Libia  - Przewodnik turystyczny

Libia

Podstawowe informacje

Wielka Libijska Arabska Dżamahirija Ludowo–Socjalistyczna

Język urzędowy: arabski
Języki używane: arabski
Stolica: Trypolis
Ustrój polityczny: republika
Liczba ludności: 6.31 mln
Powierzchnia: 1 759 540 km2
Waluta: dinar libijski (LYD)
Religia dominująca: islam
Kod telefoniczny: +218
Flaga/Godło: flaga godło

Przydatne informacje

Klimat:

W głębi kraju panuje suchy klimat zwrotnikowy, który na wybrzeżach przechodzi w śródziemnomorski. Opady rzadkie, zwłaszcza wewnątrz kraju. więcej

Możliwości płatnicze:

Praktycznie brak jest bankomatów (dostępne z rzadka, jedynie w dużych miastach). W większości sklepów, restauracjach i mniejszych hotelach nie są obsługiwane karty kredytowe i płatnicze.więcej

Dokumenty i wiza:

Istnieje obowiązek wizowy. Nie ma możliwości uzyskania indywidualnych wiz turystycznych na przejściach granicznych; wizy takie mogą uzyskać jedynie grupy zorganizowane, które zawarły wcześniej umowy z libijskim biurem podróży. W Polsce nie ma ambasady Libii, jednak uprawnienia konsularne, w tym prawo wydawania wiz, posiada Biuro Współpracy Ekonomicznej Wielkiej Libijskiej Arabskiej Dżamahiriji Ludowo-Socjalistycznej w Warszawie, które podlega Biuru Ludowemu Libii (ambasadzie) w Berlinie. Wizy turystyczne można uzyskać na podstawie aplikacji wizowej oraz potwierdzonego udziału w zorganizowanej imprezie turystycznej. Przy ubieganiu się o wizę turystyczną libijski urząd konsularny może zażądać okazania ważnego biletu powrotnego do Polski. Władze graniczne Libii z reguły nie domagają się okazania biletów przy przekraczaniu granicy. Wymagany okres ważności paszportu wynosi jeden rok. Posiadanie w paszporcie wizy izraelskiej lub jakichkolwiek pieczęci tego państwa uniemożliwia otrzymanie wizy libijskiej.więcej

Czas:

UTC +2więcej

Opis:


Libia, (ليبيا, Libija) – państwo położone w Afryce Północnej, nad zatoką Wielka Syrta (Morze Śródziemne). Ponad 90% powierzchni kraju zajmują pustynie (Sahara, Pustynia Libijska) i półpustynie, na których zdarzają się oazy. W miejscowości Al-Azizija 13 września 1922 roku zanotowano najwyższą temperaturę powietrza w Afryce, wynoszącą +57,8 °C. Według wielu źródeł była to najwyższa temperatura na Ziemi.

Pełny opis tutaj.



Dane w oparciu o MSZ:

BEZPIECZEŃSTWO:
   LIBIA w trakcie obecnego kryzysu politycznego: W chwili obecnej Libia znajduje się w trakcie wewnętrznego kryzysu politycznego. W związku z zaistniałą sytuacją Ministerstwo Spraw Zagranicznych stanowczo zaleca obywatelom polskim powstrzymanie się od wyjazdów do tego kraju. Obywatelom polskim znajdującym się Libii zaleca się unikanie miejsc zgromadzeń i manifestacji oraz odradza się opuszczanie miejsca zamieszkania bez koniecznej potrzeby. Osobom, które mogą w bezpieczny sposób opuścić teren Libii zaleca się wyjazd z kraju.
   Na granicach libijskich zarówno od strony Tunezji, jak i Egiptu znajdują się obozy dla uchodźców uciekających z Libii. Granica libijsko-tunezyjska kontrolowana jest przez siły popierające dotychczasowe władze i można spodziewać się, ze opisane poniżej dotychczasowe przepisy wizowe, wjazdowe i celne mogą być na niej stosowane. Znacznie większa dowolność panuje na granicy libijsko-egipskiej, na której przejścia graniczne znajdują się na terenach kontrolowanych obecnie przez powstańców.
Poruszanie się po kraju może być obecnie niebezpieczne ze względu na toczące się działania militarne. Można spodziewać się kontroli przez liczne patrole obydwu walczących stron. Zwiększyło się również zagrożenie pospolitą przestępczością.
   Znacznie utrudniona jest dostępność do usług medycznych. Brak części lekarstw. W niektórych rejonach Libii występują czasowe kłopoty z zaopatrzeniem w benzynę. Utrudnione jest również normalne korzystanie z usług bankowych.
   Z uwagi na zagrożenie pospolitą przestępczością (kradzieże, napady na samochody) obcokrajowcy powinni unikać - zwłaszcza w nocy - samotnego podróżowania poza miasta, przebywania na dzikich plażach w małych grupach oraz noclegów w podrzędnych hotelach. Niepokojąco wzrasta liczba przestępstw wymierzonych w cudzoziemców. Odnotowywane są włamania do ich domów, w mniejszym stopniu napady na ulicach.

PRZEPISY CELNE. Obowiązuje bezwzględny zakaz - pod karą wysokiej grzywny i/lub aresztu - wwożenia, posiadania i spożywania wszelkich napojów alkoholowych oraz narkotyków pod każdą postacią. W Libii obowiązuje absolutna prohibicja. Posiadanie nawet jednej puszki piwa lub odrobiny narkotyku może narazić podróżującego na poważne kłopoty. Wwożenie lekarstw z domieszką narkotyku należy ograniczyć do przypadków absolutnie koniecznych i w ilości proporcjonalnej do planowanego pobytu. Zakazem wwozu objęte są również wieprzowina, mak, materiały pornograficzne, jak również religijne, tzn. niemuzułmańskie. Formalnie istnieje wymóg posiadania przy wjeździe turystycznym równowartości kwoty 1000 USD lub równowartości w innej walucie wymienialnej. Wwożenie i wywożenie walut zagranicznych w ilości przekraczającej tę kwotę jest dozwolone jedynie na podstawie deklaracji dewizowej. Pieniądze można wymieniać legalnie w bankach - warunkiem jest posiadanie deklaracji dewizowej. Nielegalne transakcje dewizowe grożą konfiskatą środków i/lub grzywną, a procedury wymiaru sprawiedliwości są zwykle bardzo długotrwałe i uciążliwe.

MELDUNEK. W terminie siedmiu dni od daty przekroczenia granicy należy się zameldować na posterunku policji. Formalności związane z zameldowaniem osób mieszkających w hotelu załatwia jego obsługa. Zameldowanie odnotowywane jest w paszporcie i sprawdzane przy wyjeździe. Brak meldunku może skutkować zawróceniem z granicy lub nałożeniem kary finansowej oraz wpisaniem do rejestru osób niepożądanych na okres co najmniej roku.

UBEZPIECZENIE. Polisy obcych towarzystw ubezpieczeniowych (poza ogólno arabskim ubezpieczeniem OC - tzw. pomarańczową kartą) nie są honorowane.

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA. Nie są wymagane szczepienia. Zalecane jest jednak szczepienie przeciwko błonicy, tężcowi, polio, tyfusowi, wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B. Jedyne zagrożenie sanitarno-epidemiologiczne stanowi ameboza, zwłaszcza gdy korzysta się z usług przydrożnych barów, je nie myte warzywa i owoce, pije wodę niezdatną do picia. Można korzystać z publicznych i prywatnych zakładów opieki zdrowotnej (dostępne są w każdym mieście).

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW. Międzynarodowe prawo jazdy nie jest obowiązkowe. Zarówno z międzynarodowego, jak i polskiego prawa jazdy można korzystać (po przetłumaczeniu dokumentu na język arabski i stosownym poświadczeniu w polskim urzędzie konsularnym i w libijskim MSZ) przez trzy pierwsze miesiące pobytu w Libii. Do prowadzenia pojazdu wymagane jest ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej, wykupywane na przejściach granicznych jednocześnie z opłatą za tymczasowe tablice rejestracyjne. Wszelkie napisy na drogach, nazwy miejscowości, niektóre zna-ki drogowe itp. są wyłącznie w języku arabskim. Mają miejsce kontrole drogowe z wykorzystaniem alkomatów. Z racji obowiązującej w kraju prohibicji konsekwencje jazdy pod wpływem alkoholu są bardzo poważne (wysoka grzywna, proces sądowy).

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU. Poza pasem wybrzeża (od granicy z Tunezją do granicy z Egiptem) znajdują się liczne tereny wojskowe i przemysłowe (w tym pola naftowe) o ograniczonym dostępie dla cudzoziemców. Informacje o możliwościach poruszania się w danym rejonie można uzyskać - niestety, głównie w języku arabskim - na posterunkach policji drogowej. Policja służy praktyczną radą i pomocą, nie można jednak kwestionować jej uwag i wskazówek.

RELIGIA, OBYCZAJE. Należy przestrzegać muzułmańskich norm zwyczajowych dotyczących ubioru (nie toleruje się krótkich strojów kobiecych oraz męskich krótkich szortów w miejscach publicznych) oraz wystrzegać się wyzywającego zachowania.

PRZYDATNE INFORMACJE:
   W ośrodkach miejskich z reguły bez problemu można porozumieć się w języku angielskim, w urzędach obowiązuje natomiast wyłącznie język arabski.
   Miejscowa ludność jest zwykle bardzo życzliwie nastawiona do cudzoziemców, ale np. samotne kobiety powinny zachowywać w ewentualnych kontaktach z mężczyznami daleko idącą powściągliwość.
   Wiele restrykcji wiąże się z fotografowaniem i filmowaniem w miejscach publicznych. Nie dotyczą one wybranych miejsc o charakterze typowo turystycznym. W razie najmniejszych wątpliwości należy upewnić się (najlepiej u policjanta), czy można zrobić zdjęcie.

Zgłoś błąd » Przyjazne drukowanie »

reklamy:

Komentarze

Nikt jeszcze nie skomentował.

Dodaj komentarz

Aby skomentować musisz się najpierw zalogować

Zgłoś nielegalność zdjęć lub wpisów na tej stronie »