Przewodnik turystyczny

Mauretania, (arab. موريتانيا) jest dużym krajem leżącym nad Oceanem Atlantyckim, na pograniczu Maghrebu i Czarnej Afryki.. Graniczy z Senegalem, Mali, Algierią i Saharą Zachodnią, znaczną część kraju stanowią pustynne terytoria saharyjskie. Mauretanię łączą wielowiekowe związki historyczne i kulturowe z Marokiem. W czasach kolonialnych Mauretania była obiektem rywalizacji o wpływy między Holandią, Wielką Brytanią i Francją. W 1817 roku stała się kolonią francuską. Uzyskała niepodległość w 1960 roku.

Jako że Mauretania należy do najsuchszych krajów świata, szata roślinna jest bardzo skąpa i uboga gatunkowo. Jedynie południowe krańce państwa są porośnięte suchą sawanną sahelską, gdzie w dużym rozrzedzeniu rośnie Acacia verek, która jest źródłem gumy arabskiej. Północna część Mauretanii jest niemal pozbawiona roślinności. Tak jak szata roślinna, tak samo świat zwierząt jest ubogi. Spotkać można liczne jeszcze gazele, a wśród drapieżników: lwy, gepardy, hieny i szakale. Na pustyni żyją skorpiony i węże, jak na przykład żmija rogata. Wśród ptaków występują głównie strusie, a nad Senegalem perkozy i pelikany. Poza nimi występuje kilka gatunków bocianów, zarówno tych migrujących jak tych rodzimych min. dławigad afrykański. Na wybrzeżu bytują mewy i rybitwy. Na wybrzeżu, na południe od Nawazibu, utworzono rozległy Park Narodowy Banc d'Arguin (załozony w 1976), który w 1989 roku został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Ludzkości UNESCO.

Pełny opis tutaj.

---

Dane w oparciu o MSZ:

PRZEPISY CELNE. Nie ma ograniczeń w przywozie dewiz. Obo­wiązuje zadeklarowanie wwożonej kwoty. Wywóz pieniędzy ograniczony jest do wysokości kwoty zadeklarowanej przy wjeździe. Jako kraj muzułmański Mauretania nie zezwala na przywożenie wieprzowiny i alkoholu.

MELDUNEK. Nie ma obowiązku meldunkowego.

UBEZPIECZENIE. Zaleca się wykupienie ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków.

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA. Mimo oficjalnych deklaracji o braku zagrożeń epidemiologicznych w Mauretanii występuje ameboza, a także ogniska cholery i trądu; na południu, przy granicy z Senegalem również malaria. Mogą występować ogniska wścieklizny, także w miastach. Wskazane jest zaszcze­pienie się przed przyjazdem przeciw żółtaczce typu A. Pora deszczowa (początek: lipiec/sierpień) powoduje wzrost zagro­żenia choro­bami. Należy zwracać szczególną uwagę na higienę oraz pić wyłącznie wodę przegotowaną (lub mineralną), owoce i warzywa starannie myć i obierać przed spożyciem. Ośrodki opieki medycznej są płatne. Jedynie miasta Nawakszut i Nuadibu mają szpitale o przyzwoitym standardzie.

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW. Wymagane jest ubez­pie­cze­nie pojazdu i międzynarodowe prawo jazdy. W myśl miejsco­wego prawodawstwa w razie wypadku winny jest zawsze użyt­kownik pojazdu nie ubezpieczonego. Pojazd jest rekwirowany przez policję, bez możliwości odzyskania. Dostęp do wielu obszarów możliwy jest jedynie samochodem terenowym.

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU. Mimo że nie ma ograniczeń w poruszaniu się po kraju, niewskazane jest podróżowanie do sąsiadującego z Algierią północno-wschodniego obszaru kraju (napady rabunkowe, przypuszczalna obecność ugrupowań terrorystycznych). Drogi główne są w dobrym stanie. Poruszanie się samochodem nocą jest szczególnie niebezpieczne z uwagi na fatalny stan techniczny pojazdów oraz brak oświetlenia ulicznego w miastach. Istnieje dobrze rozwinięta sieć połączeń auto­buso­wych i samochodowych (minibusy, duże taksówki, samochody terenowe). Na obszary nie zurbanizowane należy wyjeżdżać samochodami terenowymi, gdyż dojazd do wielu miejscowości nie jest inaczej możliwy, zwłaszcza w porze deszczowej.

BEZPIECZEŃSTWO. Po zamachu wojskowym 2005 r. w Mauretanii zaczęto przeprowadzać demokratyczne reformy. W 2006 r. odbyły się wybory parlamentarne, a w 2007 r. – prezydenckie. W 2007 r. doszło do kilku zamachów terro­rystycz­nych (w tym na turystów zagranicznych) przeprowadzonych przez grupy powiązane z Al Kaidą. W sierpniu 2008 miał miejsce kolejny zamach stanu i zalecane jest zachowanie szczególnej ostrożności w trakcie podróży do Mauretanii.

RELIGIA, OBYCZAJE. Należy przestrzegać norm obyczajowych obowiązujących w krajach muzułmańskich, a zwłaszcza powstrzymywać się od jedzenia, picia i palenia w miejscach publicznych w czasie ramadanu, muzułmańskiego miesiąca postu. Generalnie jednak zaleca się ograniczenie podróży – zarówno turystycznych, jak i biznesowych – w tym okresie. Kobiety winny unikać zbyt swobodnych strojów, szczególnie poza stolicą. Wstęp do meczetów dla niemuzułmanów jest zabroniony. Należy unikać ostentacyjnego fotografowania w miejscach publicznych – reak­cje miejscowej ludności bywają bardzo agresywne. Zakaz fotografowania obiektów wojskowych i gmachów urzędów państwowych jest często rozszerzany przez policję także na inne zabudowania.

PRZYDATNE INFORMACJE:
•   Alkohol jest dostępny w niektórych hotelach i restauracjach o wyższym standardzie.
•   Większość powierzchni kraju to obszary pustynne, co należy uwzględnić przy planowaniu podróży (odpowiednie zapasy wody, nakrycie głowy, chusta zasłaniająca twarz od piasku, krem z mocnym filtrem). Nie wszędzie jest woda bieżąca, chociaż w większości wiosek są studnie. Sklepy są zazwyczaj słabo zaopatrzone. Koszty utrzymania (woda, żywność, transport) są wysokie.