Przewodnik turystyczny

Republika Środkowoafrykańska, państwo w środkowej Afryce, w dorzeczach rzek Konga i Szari, prawie całkowicie na wyżynie Azande. Wyżyna obniża się na północy w kierunku jeziora Czad, zmieniając się w płaskie, częściowo zabagnione tereny równinne. Graniczy z Kamerunem, Czadem, Sudanem, Sudanem Południowym, Demokratyczną Republiką Konga i Kongiem. Kraj pierwotnie był zamieszkiwany przez Pigmejów, a w późniejszym okresie migrowały do niego różne afrykańskie ludy, takie jak np. lud Banda, uciekający przez arabskimi handlarzami niewolników. Od schyłku XIX w. ziemie obecnej Republiki Środkowoafrykańskiej były podbijane przez ekspedycje francuskie. W XX wieku kraj był kolonią francuską (wchodził w skład Francuskiej Afryki Równikowej), a w 1960 roku odzyskał niepodległość.

Układ roślinności ma ściśle równoleżnikowy charakter, którego wyznacznikiem są opady i okresy ich występowania. To też na obszarach południowych, gdzie opady są duże, roślinność jest gęsta i bogata gatunkowo. Północ kraju przeciwieństwem południa gdzie szata roślinna jest skąpa. Na południu, w rejonie rzeki Ubangi i w dolnym biegu Kotto i Lobaye rosną wiecznie zielone lasy tropikalne. W lasach tych charakterystycznym elementem są liany, porośla i wysokie drzewa jak eukaliptusy i hebanowce. Zwierzyniec Republiki Środkowoafrykańskiej jest bogaty i reprezentuje go wiele różnych gatunków. Na sawannach żyją stada słoni, bawołów, a poza nimi – nosorożce białe i czarne. Głównymi drapieżnikami są lwy i lamparty, a z mniejszych: hieny i szakale. Na wszystkich sawannach kraju występują żyrafy i różne gatunki małp, gdzie te ostatnie są powszechne w lasach tropikalnych. Nad rzekami bytują hipopotamy i krokodyle. Świat ptaków także jest bogaty i reprezentuje go wiele rodzimych jak i migrujących gatunków. Poza znanymi flamingami, występują czaple, ibisy, a także bociany, zarówno te rodzime jak i gatunki spędzające okres wiosenno-letni w Europie. Najwięcej gatunków ptaków żyje w lasach tropikalnych, gdzie wiele z nich cechuje się kolorowym upierzeniem. Obszary chronione zajmują prawie 10% powierzchni kraju, co stanowi znaczny odsetek w porównaniu z innymi krajami Afryki. Do głównych obszarów chronionych należą trzy parki narodowe: Park Narodowy Bamingui-Bangoran, Park Narodowy Manovo-Gounda St. Floris i Park Narodowy Andre-Felix.

Pełny opis tutaj.

---

Dane w oparciu o MSZ:

BEZPIECZEŃSTWO. Od wyborów parlamentarnych i prezydenckich w 2005 r. sytuacja w Republice Środkowoafrykańskiej stopniowo stabilizuje się. Jednak w 2007 r. na północy i na wschodzie kraju okresowo wybuchały walki z rebeliantami. W każdej chwili możliwy jest wybuch zamieszek lub walk zbrojnych. Tereny na pograniczu z Czadem i Sudanem, z uwagi na działające w tych okolicach uzbrojone bandy, należą do bardzo niebezpiecznych. Odradza się turystom planowanie jakichkolwiek podróży w te rejony Republiki Środkowoafrykańskiej. W przy­padku podróży służbowej niezbędne jest uzyskanie zgody miejscowych władz; czasami konieczna jest jazda w konwoju.

PRZEPISY CELNE. Wyroby rękodzieła zakupione na miejscu podlegają ocleniu.

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA. Występuje tu duże zagro­żenie sanitarno-epidemiologiczne. Wymagane są szczepienia przeciw żółtej febrze i wirusowemu zapaleniu wątroby typu B. Z uwagi na duże zagrożenie malarią warto zaopatrzyć się w odpo­wiednie lekarstwa. Należy wystrzegać się kąpieli w wodach sto­jących. Należy też unikać spożywania produktów niewiadomego pochodzenia i wody z kranu, napojów z lodem i surowych warzyw. Służba zdrowia jest na niskim poziomie.

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW. Sieć dróg jest dość dobrze rozwinięta, w większości są one nie utwardzone i dlatego zaleca się używanie samochodów terenowych. Należy prowadzić samo­chód powoli i zatrzymywać się na każde żądanie sił porząd­kowych, zwłaszcza po zapadnięciu zmroku. Podczas rozmowy z siłami porządkowymi trzeba zachować spokój i uzbroić się w cierpliwość przy negocjowaniu możliwości przejazdu. Gdyby doszło do wypadku z obrażeniami ciała, nie należy pozostawać na miejscu, lecz pojechać na najbliższy posterunek żandarmerii (avenue Nasser w Bangi) lub komisariat policji ze względu na możliwość agresywnej reakcji miejscowej ludności. Zaleca się jak najszybciej powiadomić Konsulat Francji w Bangi. Z zakupem paliwa mogą być problemy, zwłaszcza na prowincji. W dłuż­szą podróż trzeba zabrać kanistry. Ubezpieczenie jest obowiązkowe.

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU. Ze względów bezpieczeństwa oso­by podróżujące po kraju powinny korzystać z komunikacji lotniczej.

PRZYDATNE INFORMACJE:
•   Zaleca się unikanie fotografowania i filmowania, zwłaszcza w stolicy. Można uzyskać zgodę na fotografowanie do celów zawodowych w środkowoafrykańskiej agencji prasowej (koszt 105 EUR). Całkowicie zakazane jest fotografowanie pałacu prezydenckiego, okolic willi szefa państwa (PK 11), lotniska i wszystkich budynków publicznych.
•   Kilka sieci telefonów komórkowych działa w Bangi i w większych miastach. Taryfy są niskie, również za rozmowy z Europą. Na używanie telefonu satelitarnego typu Thuraya należy uzyskać zgodę.
•   W Bangi jest dużo hoteli o średnim i niskim standar­dzie, najwyższy standard ma hotel Oubangi (dawniej Sofitel).
•   Towary pochodzenia europejskiego są 2-, 3-krotnie droższe od miejscowych.
•   Obowiązuje zakaz nabywania biżuterii i kamieni szlachet­nych (poza sklepami mającymi licencję władz).