Przewodnik turystyczny

  • Wg. kraju   Wpisz kraj
źródła: własne, opowieści i galerie użytkowników, Wikipedia, MSZ i inne komentarzy: 0
Togo  - Przewodnik turystyczny

Togo

Podstawowe informacje

Republika Togo

Język urzędowy: francuski
Języki używane: francuski
Stolica: Lomé
Ustrój polityczny: republika
Liczba ludności: 5.40 mln
Powierzchnia: 56 785 km2
Waluta: frank Zachodnioafrykańskiej Wspólnoty Walutowej (XOF)
Religia dominująca: Katolicyzm, Animizm, Islam
Kod telefoniczny: +228
Flaga/Godło: flaga godło

Przydatne informacje

Klimat:

Togo leży w strefie klimatu podrównikowego, gdzie występują lokalne strefy mikroklimatyczne. Obszary leżące na północny mają charakter klimatu zbliżonego do monsunowego, a wybrzeże kraju jest dość suche. Największe opady występują na obszarach wysoko położonych. Na południu występują dwie pory deszczowe: pierwsza od marca do czerwca i druga od września do listopada. Na północy jest jedna pora deszczowa, trwająca od kwietnia do lipca. Togo cechuje duża wilgotność powietrza i wysokie temperatury, choć ich amplitudy nie są duże. Temperatury wahają się od 25 do 30 °C. Najgoręcej jest w kwietniu, gdy na północy wartości termiczne przekraczają 30 °C. W porze suchej na północy kraju wieje suchy wiatr harmattan znad Sahary. W czasie pór deszczowych częstym zjawiskiem są burze. więcej

Możliwości płatnicze:

Pieniądze można wymieniać w bankach i hotelach, a także w sieci kantorów. Powszechna jest także wymiana uliczna (legalna), jednak często zdarzają się oszustwa: trzeba uważać na fałszywe banknoty, zwłaszcza o wyższych nominałach, szczególnie 10 tys. XOF. Karty kredytowe VISA, American Express i MasterCard są honorowane w większych hotelach (np. Sarakawa w Lomé).więcej

Dokumenty i wiza:

Obywatele polscy udający się do Republiki Togo muszą mieć ważną wizę zarówno na podróż turystyczną, jak i na przejazd tranzytem. Wizę można uzyskać w przedstawicielstwach dyplomatycznych i konsularnych Togo (w Polsce brak, najbliższe w Berlinie). Istnieje możliwość uzyskania wizy turystycznej do Togo w Ambasadzie Republiki Francuskiej w Warszawie. Wszelkie pytania w sprawie szczegółowych warunków uzyskania wizy oraz jej ważności należy kierować bezpośrednio do Ambasady Francji. Starając się o wizę, należy przedstawić powrotny bilet lotniczy lub środki finansowe na jego zakup, na przykład w postaci kaucji wpłaconej do banku lub biura podróży. Wizę można również uzyskać na przejściach drogo­wych między Togo i Ghaną oraz Beninem.więcej

Czas:

UTC ±0więcej

Opis:


Togo, państwo położone w Afryce Zachodniej nad Zatoką Gwinejską, należącą do wód Oceanu Atlantyckiego. Graniczy z Ghaną, Beninem i Burkina Faso. Obszar dzisiejszego Togo został odkryty przez Portugalczyków w 1471 roku. W czasach kolonialnych, Togo było obiektem rywalizacji: Niemiec, Francji i Wielkiej Brytanii. Ostatecznie kraj w okresie I wojny światowej stał się kolonią francuską. Dzisiejszym świadectwem tego faktu jest to, że oficjalnym językiem kraju jest francuski. Togo odzyskało niepodległość w 1960 roku.

Dziedzictwem urastającym do symbolu Togo jest Koutammakou, ziemia ludu Batammariba z bardzo charakterystyczną architekturą wkomponowaną w półpustynny krajobraz. Są to gliniane domy z wieżami, zwane także pałacami (Takienta), choć sama nazwa może być myląca. Jest to jeden z najbiedniejszych regionów Togo, a warunki życia mieszkańców tych pałaców nie charakteryzują się luksusem. W 2004 roku Koutammakou znalazło się na liście dziedzictwa kulturowego UNESCO.

Zdecydowana większość terytorium Togo porośnięta jest wysokotrawiastą sawanną, na której miejscami rosną zdegradowane lasy tropikalne. Lasy zajmują jedną czwartą powierzchni kraju. W wyższych partiach gór można spotkać fragmenty wilgotnych lasów równikowych. Powszechnym gatunkiem drzew w Togo są palmy i akacje, a w lasach eukaliptusy i hebanowce, które są nadmiernie wycinane przez ludzi. Świat zwierząt w Togo uległ znacznemu zubożeniu w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat. Główną przyczyną takiego stanu rzeczy jest rozszerzanie areału ziem uprawnych oraz degradacja lasów. Na terenach słabo zaludnionych można spotkać słonie, lwy i antylopy, a nad rzekami krokodyle i hipopotamy. W lasach, ale i też na obszarach wilgotnych sawann żyje kilka gatunków małp, są to głównie pawiany i szympansy. Na bagiennych terenach nadbrzeżnych występują płazy i gady w tym jadowite węże. W celu ochrony przyrody utworzono kilka obszarów chronionych, zajmujących 8% powierzchni Togo. Do takich obszarów zalicza się m.in. Park Narodowy Fazao Malfakassa.

Pełny opis tutaj.



Dane w oparciu o MSZ:

PRZEPISY CELNE. Restrykcje celne nie odbiegają od powszech­nie przyjętych standardów.

UBEZPIECZENIE. Posiadanie ubezpieczeń osobowych i komuni­ka­cyj­nych może być kontrolowane. Uznawane są polisy zagranicznych towarzystw ubezpieczeniowych, w tym polskich.

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA. Wymagane jest szczepienie przeciw żółtej febrze, wykonane co najmniej 10 dni przed datą wjazdu do Togo. Występuje duże zagrożenie sanitarno-epide­miolo­giczne, głównie malarią, cholerą, tyfusem, żółtą febrą, wiru­so­wym zapaleniem opon mózgowych, AIDS i wieloma choro­bami tropi­kalnymi. Ryzyko zachorowania w znacznym stopniu zależy od miejsca pobytu i trybu życia. W kraju działa sieć szpitali prywatnych i państwowych o zróżnicowanym poziomie usług. Doradza się wykupienie odpowiednich polis ubezpie­cze­nio­wych, a w razie konieczności poważniejszych zabiegów chirur­gicz­nych – powrót do Europy.

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW. Turyści podróżujący samo­chodem muszą mieć międzynarodowe prawo jazdy.

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU. Po Togo można podróżować stosunkowo swobodnie. Komunikacja drogowa obsługiwana jest przez autobusy i mikrobusy. Jakość usług jest niska – nie ma rozkładów jazdy, a pojazdy często się psują. Stolica kraju, Lomé, ma regularne połączenia lotnicze z Paryżem i Amsterdamem oraz ze stolicami większości krajów zachodniej Afryki. W miastach można korzystać z taksówek, autobusów i bardzo popularnych, niedrogich taksówek motorowerowych.

BEZPIECZEŃSTWO. Togo jest krajem stosunkowo bezpiecznym dla turystów w porównaniu z innymi państwami regionu. Większe zagrożenie przestępczością pospolitą występuje tylko w Lomé i w pobliżu przejść granicznych. Odradza się samotne poruszanie się po Lomé w nocy.

OBYCZAJE. Ze względu na obowiązujące zwyczaje zaleca się przestrzeganie odpowiednich norm dotyczących ubioru i zacho­wania w miejscach publicznych oraz kultu religijnego.

PRZYDATNE INFORMACJE. Wykonywanie zdjęć jest dozwolone wszędzie poza obszarami zastrzeżonymi, które często nie są odpowiednio oznakowane. Jednak aby nie narazić się na agresywne reakcje miejscowej ludności, należy za każdym razem pytać o pozwolenie na fotografowanie obiektów kultury tradycyjnej i osób. Nie wolno fotografować obiektów mogących mieć zastosowanie wojsko­we (mosty, porty i lotniska).

Zgłoś błąd » Przyjazne drukowanie »

reklamy:

Komentarze

Nikt jeszcze nie skomentował.

Dodaj komentarz

Aby skomentować musisz się najpierw zalogować

Zgłoś nielegalność zdjęć lub wpisów na tej stronie »