Przewodnik turystyczny

  • Wg. kraju   Wpisz kraj
źródła: własne, opowieści i galerie użytkowników, Wikipedia, MSZ i inne komentarzy: 0
Irak  - Przewodnik turystyczny

Irak

Podstawowe informacje

Republika Iraku

Język urzędowy: arabski
Języki używane: arabski, kurdyjski, asyryjski, perski
Stolica: Bagdad
Ustrój polityczny: demokracja parlamentarna
Liczba ludności: 30.39 mln
Powierzchnia: 438 317 km2
Waluta: dinar iracki (ID)
Religia dominująca: islam
Kod telefoniczny: +964
Flaga/Godło: flaga godło

Przydatne informacje

Klimat:

Irak znajduje się w strefie klimatu zwrotnikowego suchego, a na południowym zachodzie, skrajnie suchego. Jedynie północne regiony kraju posiadają wilgotniejszą odmianę klimatu zaliczaną do strefy podzwrotnikowej. Obecność Zatoki Perskiej nie ma wpływu na klimat Iraku, jak i sąsiedniego Kuwejtu czy Arabii Saudyjskiej. Przyczyną jest duży kontynentalizm związany z położeniem kraju, na obszarze ogromnych obszarów kontynentu azjatyckiego. Na całym obszarze Iraku występują dwie wyraźne pory roku, oddzielone krótkimi okresami przejściowymi. Są to: suche i gorące lato trwające od maja do października i relatywnie chłodna i wilgotna zima trwająca od grudnia do marca. Należy przy tym zaznaczyć, że regiony leżące na południu kraju także i zimą są zasadniczo suche, z nielicznymi gwałtownymi i krótkimi ulewami. Zimy na północy kraju w górach są surowe, gdzie do częstych zjawisk należą mrozy i sporadycznie występujące opady śniegu. Opady w kraju są niskie. Najwilgotniejsza jest północ kraju, czyli Góry Kurdystańskie. Na pustyniach występują wieloletnie susze, przerywane gwałtownymi ulewami. Temperatury są w Iraku charakterystyczne dla krajów klimatu zwrotnikowego. To oznacza gorącą porę letnią, kiedy to w dzień temperatura przekracza 40°, w nocy spadając do około 20 °C, (na pustyniach do 5-10 °C. Zimą zaś jest dość chłodno. Średnie temperatury w dzień wynoszą około 10-20 °C, w nocy często występują przymrozki. Izotermy układają się równoleżnikowo. Najcieplej jest na południu kraju, a najchłodniej na północy. Na południu kraju przez prawie pół roku średnie wartości termiczne wynoszą 30 °C lub więcej, z upałami w dzień dochodzącymi do 50 °C. Górzyste krańce kraju są zimne, gdzie nawet latem temperatura nie przekracza 20 °C. więcej

Możliwości płatnicze:

Środkiem płatniczym są irackie dinary (nominały: 50, 250, 500, 1000, 5000, 10 000 oraz 25 000 ID). W użyciu są jednak powszechnie dolary amerykańskie.więcej

Dokumenty i wiza:

Obywatele RP mogą wjeżdżać do Iraku na podstawie wiz uzyskanych osobiście w irackich przedstawicielstwach dyplomatycznych lub konsulatach. Wprowadzo­no obowiązek zgłoszenia przyjazdu cudzoziemców do lokalnego biura meldunkowego w okresie 10 dni od przekroczenia granicy. Przywrócono także obowiązek poddawania się testom na AIDS.więcej

Czas:

UTC +3 – zima, UTC +4 – latowięcej

Opis:


Irak, jest państwem leżącym w Azji Południowo-Zachodniej, w centralnej części Bliskiego Wschodu. Irak położony jest nad Zatoką Perską. Ten pustynny kraj zdominowany przez islam, ma za sobą długą i bogatą historię, gdzie przez wiele lat rozwijała się kultura arabska. Obecnie po obaleniu rządów Saddama Husajna, kraj jest nękany zamachami terrorystycznymi, gdzie codziennie giną ludzie. Irak jest jednym z najniebezpieczniejszych krajów świata, gdzie turystyka w chwili obecne praktycznie nie istnieje. Irak jednak posiada wiele walorów, które przeciągnęłyby wielu turystów. To tu, powstała pierwsza ludzka cywilizacja, wciąż można zobaczyć min. ruiny świątyń babilońskich i wiele innych zabytków z różnych okresów dziejowych kraju.

Terytorium Iraku dzieli się na cztery główne strefy geograficzno-klimatyczne. Środkową i południową część kraju zajmuje płaska i rozległa Nizina Mezopotamska. Jest to najżyźniejszy i najbardziej zaludniony obszar Iraku. Na północnym zachodzie przechodzi ona w półpustynną i płaską wyżynę Al-Dżazira, urozmaicona pasmami wzniesień. Na zachodzie i południowym zachodzie od Niziny Mezopotamskiej rozciąga się wyżynny i pustynny obszar, który łączy się na zachodzie z Pustynią Syryjską, a na południowym wschodzie z pustynią An-Nafud. Północną i północno-wschodnią część Iraku stanowi górzysta kraina (Kurdystan) z najwyższym w kraju szczytem Buz-dogh (3674 m).

Terytorium kraju przecinają dwie wielkie rzeki zachodniej Azji: Eufrat i Tygrys, które na południu łączą się w rzekę Szatt al-Arab i uchodzą do Zatoki Perskiej. Obie rzeki mogą być przyczyną znacznych powodzi, zwłaszcza od marca do maja, kiedy poziom wód przekracza nawet 40-krotnie najniższe wartości z września-października.

Pełny opis tutaj.



Dane w oparciu o MSZ:

Uwaga. Do czasu ustabilizowania się sytuacji w Iraku Ministerstwo Spraw Zagranicznych zaleca wstrzymanie się od wyjazdów do tego kraju. Wszelkie informacje o zmianach sytuacji w Iraku są umieszczane na bieżąco w dziale „Aktualności” na stronie internetowej polskiego MSZ (www.msz.gov.pl).

PRZEPISY CELNE. Nie wolno wywozić m.in. żywności, surowców mineralnych, zabytków, wykopalisk itp. W związku ze stałym zagrożeniem zamachami terrorystycznymi należy liczyć się z zaostrzonymi procedurami kontrolnymi oraz wielokrotną, bardzo szczegółową kontrolą celną na granicy.

UBEZPIECZENIE. Możliwe jest dokonanie ubezpieczenia na życie, brak jednak informacji o warunkach zawierania ubezpieczeń, wysokości stawek oraz ewentualnych problemów związanych z wyegzekwowaniem odszkodowania od ubezpieczyciela. Z tego względu przed wyjazdem do Iraku należy to uczynić w kraju bądź za granicą.

SŁUŻBA ZDROWIA. Stan higieny w lokalnych ośrodkach służby zdrowia oraz poziom świadczonych w nich usług może budzić dużo zastrzeżeń. Przychodnie, kliniki i szpitale są słabo wyposażone, często brakuje podstawowego sprzętu medycznego i leków. Funkcjonują lekarskie praktyki prywatne, trudno jednak opiniować o ich jakości i skuteczności.

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU. Można podróżować poza Bagdadem, choć dla cudzoziemców wiąże się to z ogromnym ryzykiem. Często dochodzi do ostrzału nie tylko pojazdów i konwojów wojskowych, ale także samochodów cywilnych. Przy drogach oraz na ulicach miast codziennie eksplodują ładunki wybuchowe. Trwa nasilony proceder porwań, w tym cudzoziemców – zarówno dla okupu, jak i ze względów politycznych. Kategorycznie odradza się wyjaz­dów poza Bagdad bez specjalnej ochrony.

BEZPIECZEŃSTWO. Choć sytuacja bezpieczeństwa poprawiła się w pewnym stopniu w stosunku do lat ubiegłych, mimo to stan zagrożenia jest bardzo wysoki. W dalszym ciągu trwa konflikt szyickosunnicki, narasta kurdyjskoarabski. Za­równo w Bagdadzie, jak i na terenie niemal całego Iraku działają uzbrojone grupy zagranicznych bojowników z ekstremi­stycznych ugrupowań terrorystycznych, a także zwolenników dawnego reżimu, fedainów, byłych wojskowych czy oficerów służb bezpieczeństwa. Ze względu na aktualną sytuację bezpieczeństwa należy bezwzględnie podporządkować się nakazom patroli wojskowych i policyjnych zarówno amerykańskich, jak i irackich. Odmowa zatrzymania się do kontroli lub zachowanie odbiegające od wyznaczonych reguł traktowane są jako próba ataku i mogą grozić użyciem broni przez patrol. Odnotowano już wiele przypadków zastrzelenia osób, w tym także obcokra­jowców, które zlekceważyły wydane zalecenia. Często zdarzają się napady rabunkowe, kradzieże, porwania dla okupu. Ocenia się, że relatywnie najbezpieczniejszym rejonem jest Kurdystan. W Iraku należy zachować szczególną ostrożność, przebywać w miarę możliwości w miejscach chronionych i publicznych oraz unikać samotnych wyjazdów poza miasto i spacerów po mieście. W wielu miejscach często dochodzi do wymiany ognia, powtarzają się napady na samochody i ludzi, włamania do domów i sklepów, porwania. Mimo zakrojonych na szeroką skalę akcji prewencyj­nych przeprowadzane są stale zamachy i ataki terrorystyczne (głównie ataki samobójcze, samochody i miny pułapki) nie tylko na wojskowe konwoje amerykańskie, ale także na obiekty cywilne (urzędy, placówki dyplomatyczne, hotele, posterunki policji irackiej).

RELIGIA, OBYCZAJE. Religia: 95 proc. – islam (większość szyicka, mniejszość sunnicka), 5 proc. – chrześcijaństwo (głównie obrządku aramejskiego i chaldejskiego). Irak jest krajem muzułmańskim, choć nie tak restrykcyjnym jak Arabia Saudyjska czy Iran. Obowiązują jednak określone normy zwyczajowe: strój kobiet nie powinien być skąpy. Nie należy nawiązywać kontak­tów z arabskimi kobietami w miejscach publicznych, pokazywa­nie rozmówcy spodów butów nie jest wskazane; wszelkie roz­mowy powinny być poprzedzone grzecznościową konwersacją. Obcokrajowcy zawsze byli traktowani w Iraku z szacunkiem, jednak nowa sytuacja po wojnie i obecność wojska spowodowały pewną zmianę zachowań. W codziennych kontaktach należy zachować powściągliwość, uprzejmość i w żadnym razie nie okazywać wyższości. Należy unikać wszelkich zgromadzeń i demonstracji, a także nie wchodzić do meczetów, zwłaszcza w porze modlitw. W okresie ramadanu (święty miesiąc postu muzułmanów) nie powinno się w miejscach publicznych, a zwłaszcza w oko­licach meczetów, palić papierosów, spożywać pokarmów i napojów. Irakijczycy są tolerancyjni, jednak należy pamiętać, że bardzo rygorystycznie przestrzegane są zwyczaje islamskie w rejonach i miastach zamieszkanych przez ludność szyicką (Nadżaf, Karbala, Kufa).

PRZYDATNE INFORMACJE:
   Poruszanie się w ciągu dnia w Bagdadzie jest niezwykle trudne (niebezpieczeństwo ataku lub wybuchu, blokady ulic i mostów ze względów bezpieczeństwa. W miarę normalnie funkcjonują ministerstwa, urzędy, banki, restauracje, sklepy. Dotarcie do zamkniętej i ufortyfikowanej Międzynarodowej Strefy zloka­lizowanej w centrum Bagdadu oraz do wielu innych rejonów miasta jest możliwe wyłącznie za okazaniem przepustek, które są wydawane przez Międzynarodowe Siły Koalicyjne w przede wszystkim pracownikom misji zagranicznych, agend ONZ oraz miejscowym pracownikom ministerstw.
   W Bagdadzie i w pozostałych większych miastach urucho­miono centrale telefoniczne. W większości z nich dostępne są połączenia międzynarodowe. W Iraku funkcjonują sieci telefonii komórkowej, m.in. Zain (dawniej Iraqna), Atheer, Asiacell. Należy jednak liczyć się z tym, że w wielu miejscach nie ma zasięgu lub jakość połączenia jest słaba. Działa (choć nie zawsze sprawnie) łączność w systemie telefonów satelitarnych – Inmarsat, Thuraya. Usługi internetowe są coraz bardziej dostępne. Cena za 1 godz. w kawiarence internetowej wynosi ok. 1,5 USD.
   Działają irackie urzędy pocztowe, ale ich sprawność i zakres usług są jeszcze nadal ograniczone. Poczta zagraniczna funk­cjonuje dzięki umowie pocztowej z Kuwejtem. Regularnie natomiast działają firmy kurierskie DHL, Fedex i TNT, dysponujące własnymi samolotami lądującymi w Bagdadzie.
   Ceny hoteli w Bagdadzie kształtują się w granicach 40–400 USD (w zależności od lokalizacji) za dobę za pokój 1-dno osobowy o przyzwoitym stan­dardzie, z łazienką i telewizją satelitarną. Jednakże wiele hoteli nie przyjmuje cudzoziemców z krajów niearabskich z obawy przed zamachami. Większość hoteli wyposażona jest w generatory, co jest szczególnie ważne z uwagi na częste przerwy w dostawie energii elektrycznej. Gniazdka o napięciu 220 V przystosowane są zazwyczaj do wtyczek o trzech prostokątnych bolcach, stąd wskazane jest posiadanie odpo­wiedniego adaptera.
   Popularnym środkiem komunikacji są taksówki. Trzeba jed­nak pamiętać, że w taksówkach nie ma zainstalowanych taksometrów, dlatego opłatę za kurs należy ustalić z góry. Z reguły koszt kursu po mieście może wahać się od 2 do 10 USD. Cena kursu na lotnisko to ok. 30 USD. Można także wynająć samochód z kierowcą (cena za dzień ok. 100 USD).
   Zdecydowana większość artykułów pochodzi z importu, a ceny są porównywalne z cenami europejskimi, choć są zawyżane dla cudzoziemców. Nie ma większych problemów z zaopatrzeniem w żywność i inne towary, takie jak odzież, meble, artykuły elektroniczne, gospodarstwa domowego itp. Brakuje natomiast lekarstw, dlatego przed ewentualnym przy­jazdem do Iraku dobrze jest się w nie zaopatrzyć. Zasadniczo dostępne są niemal wszystkie usługi (budowlane, instalacyjne, samochodowe, pralnicze), ich jakość jest jednak nadal dość niska.
   Dniem wolnym od pracy jest piątek – podobnie jak w czasie świąt religijnych urzędy i większość sklepów jest wówczas zamknięta.
   W chwili obecnej loty cywilnych linii do Bagdadu są jedynym zalecanym środkiem transportu. Połączenia lotnicze są obsługiwane przez jordańskie linie Royal Jordanian, irackie – Iraqi Airways, Turkish Airways oraz Kurdistan Airlines (z lotniska w Erbilu). Połączenia dostępne z Bagdadu to: Amman, Damaszek, Ka­ir, Dubaj, Bejrut, Istambuł i Teheran. Funkcjonują także połączenia lokalne, do Erbilu, Suleimanii i Basry. Lotnisko w Erbilu, z uwagi na lepsze warunki bezpieczeństwa, obsługuje dodatkowo loty do Frankfurtu, Amsterdamu, Londynu, Sztokholmu, Istambułu, Wiednia, Kopenhagi, Aten i Oslo.
   Wjazd do Iraku drogą lądową jest w zasadzie możliwy od strony wszystkich krajów ościennych. Jednak w obecnej sytuacji podróżowanie samochodem lub taksówką nie jest bezpieczne, zwłaszcza dla cudzoziemców, dlate­go też lepiej zrezygnować z takich podróży. Najczęściej wybierana dotychczas trasa z Ammanu (Jordania) do Bagdadu (przejście graniczne Al Walid – Trebil) jest szczególnie niebezpieczna w re­jonie Faludży i Ramadi. Równie niepewnie funkcjonuje transport na trasie z Damaszku (Syria) do Bagdadu (przejście graniczne Al Tanf). Osoby udające się wyłącznie do Kurdystanu (północna część Iraku) wykorzystują drogę z Adany (Turcja) do granicy tureckoirackiej (przejście graniczne Kabur – Zakho) i stąd taksówką iracką do Mosulu, Erbilu czy Sulejmaniji. Możliwy jest także wjazd do Iraku z Kuwejtu (przejście graniczne Al Adali – Safwan), Arabii Saudyjskiej (przejście graniczne Al Arar) oraz z Iranu (przejścia graniczne Hadż Umran, Chorsravi – Khanakin, Baramadad – Badrah, Szalamszahr), nie jest to jednak zalecane ze względu na niestabilną sytuację i liczne zagrożenia. Należy zawsze liczyć się z możliwością zamknięcia każdego z przejść granicz­nych, dróg oraz połączeń lotniczych.
   Obywatele Unii Europejskiej wjeżdżający na teren Autonomicznego Regionu Irackiego Kurdystanu mogą otrzymać wizę na granicy (np. lotnisku w Erbilu). Wiza przyznawana jest na 10 dni. Wymagane jest posiadanie pisemnych poświadczeń osoby lub instytucji zapraszającej potwierdzających cel podróży. Należy pamiętać, że wiza wydana przez władze Regionu obowiązuje jedynie na terenie Autonomicznego Regionu, tj. prowincji Dohuk, Erbil i Sulejmanija. Nie uprawnia więc do poruszania się po pozostałym terytorium kraju.

Zgłoś błąd » Przyjazne drukowanie »

reklamy:

Komentarze

Nikt jeszcze nie skomentował.

Dodaj komentarz

Aby skomentować musisz się najpierw zalogować

Zgłoś nielegalność zdjęć lub wpisów na tej stronie »