Przewodnik turystyczny

Sierra Leone, jest niewielkim państwem leżącym w Afryce Zachodniej nad Oceanem Atlantyckim. Na północy graniczy z Gwineą, a na południowym wschodzie z Liberią. Oryginalna nazwa kraju ("Góry Lwie"), została nadana przez Portugalczyków, którzy przybyli na ziemie dzisiejszego Sierra Leone w XV wieku. Sto lat później pojawili się Brytyjczycy, którzy wyparli osadników portugalskich. Założyli oni osadę Freetown, która jest dziś stolicą kraju. Do 1961 roku Sierra Leone było kolonią brytyjską, potem kraj uzyskał niepodległość. W Sierra Leone żyje około 20 plemion, które stanowią 90% populacji. Najważniejsze z nich to Temne na północy i Mende w centrum i na południu. Resztę mieszkańców stanowią Kreole, Azjaci i potomkowie angielskich kolonizatorów.

Pierwotnie niemal cały kraj porośnięty był wiecznie zielonym lasem tropikalnym i jedynie na północy kraju występowały lasy w mozaice z wilgotnymi sawannami. Obecnie szata roślinna została znacznie przeobrażona przez działalność człowieka. Połowę kraju zajmuje gęsta sawanna drzewiasta, gdzie miejscami rosną widne lasy tropikalne. Jednak i tam przyroda została przeobrażona. Świat zwierząt nie jest tak wyniszczony jak szata roślinna. Z ssaków najczęściej występującym gatunkiem są małpy w sumie 11 gatunków. W północnej części kraju żyją antylopy. Wiele gatunków jest zagrożonych wyginięciem. Do rzadkości należą takie gatunki jak karłowate hipopotamy, słonie i lamparty. W kraju istnieją jedynie dwa obszary chronione, o niewielkiej powierzchni. Są to Park Narodowy Outamba-Kilimi leżący w północno-zachodniej części kraju, oraz rezerwat zwierzęcy – Tiwai Island na rzece Moa.

Kuchnia Sierra Leone

Jednym z podstawowych składników są liście ziemniaka. Z ich wykorzystaniem przyrządza się plasas - przypominający zupę sos, będący dodatkiem do ryżu lub makaronu. Są również zupy o innych smakach, jak na przykład zupa pieprzowa. Plasas jak i innych przekąsek można spróbować w małych lokalach, położonych zwykle w okolicach bazarów, placów autobusowych i innych często odwiedzanych przez podróżnych miejscach. Spożywana jest także ogromna ilość ryb oraz produktów wyprodukowanych przez tutejszych rolników. W Sierra Leone warzy się tylko jeden gatunek jasnego piwa, Star Lager (na licencji Browaru Kumasi, Ghana).

Pełny opis tutaj.

---

Dane w oparciu o MSZ:

PRZEPISY CELNE. Nie ma ograniczeń przy wwożeniu dewiz, jednakże większą ilość gotówki lepiej zadeklarować na granicy, aby uniknąć problemów przy opuszczaniu kraju.

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA. Występuje tu zagrożenie malarią, żółtą febrą, cholerą i wieloma chorobami przewodu pokarmowego. Przy wjeździe wymagany jest wpis do mię­dzy­narodowej książeczki zdrowia potwierdzający szczepienie przeciw żółtej febrze.

BEZPIECZEŃSTWO. Sytuacja w Sierra Leone jest obecnie rela­tywnie stabilna, niemniej nadal istnieje ryzyko wystąpienia zamieszek. Przed przyjazdem należy zapoznać się z aktualną sytuacją. Ze względu na wysoki stopień przestępczości trzeba zachować szczególną ostrożność (zwłaszcza po zmroku). Dokumenty oraz wszelkie cenne przedmioty należy przecho­wywać w hotelowym sejfie, a przy sobie nosić jedynie niezbędne kwoty oraz poświadczone kopie dokumentów.

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU. Powyższe informacje dotyczą stolicy Freetown i większych miast, jak Lokomasama, Bo czy Kenem. Stanowczo odradza się podróże w głąb kraju. Podróżując po Sierra Leone, należy również pamiętać, że w wyniku wielo­letniej wojny domowej infrastruktura kraju została zniszczona.

RELIGIA , OBYCZAJE. Sierra Leone jest krajem laickim. 60% lud­ności sta­nowią wyznawcy islamu – trzeba zatem unikać naru­sza­nia norm obyczajowych dotyczących np. ubioru czy spożywania alkoholu.

PRZYDATNE INFORMACJE:
•   Panuje tu klimat tropikalny, wilgotny i ciepły. Średnia tempe­ratura wynosi 27 st. C; pora sucha trwa od listopada do maja, pora deszczowa – od czerwca do października.
•   Infrastruktura turystyczna pozostaje na bardzo niskim pozio­mie.
•   W przypadku kolizji, ze względu na ewentualne agresywne reakcje miejscowej ludności, rozsądniej jest nie wysiadać z sa­mochodu i szybko udać się na najbliższy posterunek policji.
•   Zawsze należy poprosić o pozwolenie na fotografowanie, zwłasz­cza jeśli obiektem mają być przedmioty używane podczas tradycyjnych ceremonii religijnych w miejscach kultu (np. maski).
•   Działają połączenia autobusowe, lecz najwygodniejsze i najbardziej powszechne są taksówki.
•   Sytuacja gospodarcza kraju jest zła.