Przewodnik turystyczny

Gruzja, (gruz. საქართველო, Sakartwelo) państwo w Azji na Kaukazie Południowym (Zakaukaziu). Graniczy na północy z Rosją, na wschodzie z Azerbejdżanem, a na południu z Armenią i Turcją; zachodnią granicę kraju wyznacza wybrzeże Morza Czarnego. Patronem Gruzji jest św. Jerzy. W erze komunistycznych rządów Rosji, Gruzja znajdowała się pod wpływem Związku Radzieckiego tak jak np. Kazachstan czy Uzbekistan. Obecnie w wyniku następstw konfliktu gruzińsko-rosyjskiego, kraj te wystąpił ze Wspólnoty Niepodległych Państw.

W Gruzji istnieje 17 rezerwatów przyrody (głównie leśnych), m.in.: Bordżomski (18 tys. ha, utworzony 1935 roku), Kolchidzki (w pobliżu miasta Poti z reliktowym jeziorem Paliastomi), Sataplia (jaskinie krasowe), Rica, Bordżomsko-Charagaulski Park Narodowy o powierzchni 760 tys. ha, Tbiliski Park Narodowy o powierzchni 19,4 tys. ha. Ochronie podlega 2,7% powierzchni kraju.

Pełny opis tutaj.

---

Dane w oparciu o MSZ:

PRZEPISY CELNE. Przepisy celne nie odbiegają od powszechnie przyjętych standardów. Wymagane jest wypełnienie deklaracji celnych przy wjeździe i wyjeździe.

MELDUNEK. Turyści nie podlegają obowiązkowi meldunkowemu.

UBEZPIECZENIE. Posiadanie ubezpieczeń osobowych nie jest obowiązkowe. Nie ma też towarzystw współpracujących z polskimi firmami. Obowiązkowe jest ubezpieczenie OC (zielona karta).

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA. Nie są wymagane żadne szczepienia. Występuje jednak zagrożenie cholerą, dyfterytem, gruźlicą i żółtaczką zakaźną. Żywność kupiona na bazarach może być przyczyną chorób zakaźnych. Woda w sieci wodociągowej w większości miast nie nadaje się do bezpośredniego spożycia. W wielu zbiornikach wodnych, jak jeziora i stawy, obowiązuje zakaz kąpieli ze względu na występowanie w nich bakterii cholery. Publiczna służba zdrowia jest na bardzo niskim poziomie. Opieka medyczna dla turystów jest odpłatna. W Tbilisi i większych miastach czynne są prywatne przychodnie lekarskie (istnieje możliwość hospitalizacji).

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW. Podróżujący samochodem powinni mieć międzynarodowe prawo jazdy. Przekraczając granicę, w punkcie kontrolnym należy pobrać zaświadczenie o charakterze wwozu pojazdu („wjazd czasowy” lub „import”); w przypadku nie przedstawienia tego dokumentu właściwym władzom grozi wysoka kara pieniężna. Należy unikać jazdy samochodem o zmierzchu i w nocy. Kierowcy i piesi często nie przestrzegają zasad ruchu drogowego, dlatego poruszanie się po drogach wymaga dużej ostrożności.

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU. Władze Gruzji nie sprawują kontroli nad okupowanymi terytoriami Abchazji i Osetii Płd. Wjazd do nich jest obecnie utrudniony dla cudzoziemców i możliwy tylko w szczególnych przypadkach. Na pozostałym terytorium Gruzji nie ma ograniczeń w podróżowaniu, w niektórych regionach sytuacja bezpieczeństwa jest jednak niezadowalająca. Szczególną ostrożność należy zachować na terenach przylegających do stref konfliktu (np. rejon Akhalgori, wieś Perevi). Sieć połączeń kolejowych między miastami w Gruzji jest słabo rozwinięta, ale możliwe jest podróżowanie pociągiem np. z Tbilisi do Batumi. Liczni przewoźnicy prywatni oferują tanie połączenia mikrobusami, zarówno lokalne, jak i międzymiastowe. Od połowy września 2010 r. Polskie Linie Lotnicze LOT uruchomiły bezpośrednie połączenie na trasie Tbilisi-Warszawa.

BEZPIECZEŃSTWO. Po konflikcie zbrojnym w sierpniu 2008 r. poziom bezpieczeństwa w Gruzji uległ ogólnemu pogorszeniu. Większość zniszczeń wojennych została szybko usunięta przez władze centralne, jednak poziom bezpieczeństwa na obszarach sąsiadujących z Abchazją i Osetią Płd. pozostaje niski, zdarzają się tam m. in. incydenty z użyciem broni palnej. Sytuacja ta dotyczy części obszarów, gdzie stacjonuje misja obserwacyjna Unii Europejskiej (EUMM Georgia), tj. fragmentów prowincji Shida Kartli, Samegrelo-Zemo Svaneti i Imereti. Ze względów bezpieczeństwa MSZ odradza podróżowanie do separatystycznych republik Abchazji i Osetii Płd. (a także rejonu Akhalgori i okolic Perevi).  W Tbilisi – stolicy Gruzji dosyć często odbywają się demonstracje polityczne, zazwyczaj mają spokojny charakter, jednak zalecamy unikać dużych zgromadzeń, gdyż były również przypadki przemocy.

RELIGIA, OBYCZAJE. Gruzja to kraj wielonarodowościowy i zarazem wielowyznaniowy. W większości cerkwi dostępnych dla turystów od zwiedzających wymaga się skromnego ubioru, długiej spódnicy lub spodni, a w sporadycznych przypadkach nakrycia głowy u kobiet (chusta).

PRZYDATNE INFORMACJE:
•   Warunki codziennego życia w Gruzji polepszają się. Występują jeszcze okresowe przerwy w dostawie prądu i wody, szczególnie na prowincji.
•   Nie ma problemów z zaopatrzeniem w produkty codziennego użytku.
•   W miastach, oprócz autobusów, środkiem komunikacji są kursujące po wyznaczonych trasach mikrobusy. Są one tanie, jednak dość często zdarzają się w nich kradzieże kieszonkowe.