Przewodnik turystyczny

Norwegia, państwo położone w Europie Północnej na Półwyspie Skandynawskim. Administracyjnie podlegają Norwegii też Jan Mayen, archipelag Svalbard, Wyspa Bouveta, Wyspa Piotra I i Ziemia Królowej Maud na Antarktydzie (dwie ostatnie zgodnie z Traktatem Antarktycznym). Nazwa kraju pochodzi od Nordvegen, co znaczy droga na północ. Graniczy z Morzem Północnym na południowym zachodzie, cieśniną Skagerrak na południu, Morzem Norweskim na zachodzie oraz z Morzem Barentsa na północnym wschodzie. Na lądzie Norwegia graniczy ze Szwecją na wschodzie, oraz z Finlandią i Rosją na północnym wschodzie. Z uwagi na swoje położenie Norwegia posiada jedną z najdłuższych i najbardziej rozbudowanych linii brzegowych spośród wszystkich krajów świata. W skład terytorium kraju wchodzi też około 50 tysięcy wysp, z których największą jest Spitsbergen w archipelagu Svalbard. Norwegia jest też jednym z najbardziej wysuniętych na północ krajów świata i jednocześnie jednym z najbardziej górzystych. Znaczną część kraju zajmują Góry Skandynawskie. Najwyższą temperaturą w Norwegii było 35,6 °C w Nesbyen. Najniższą temperaturę zanotowano w Karasjok, gdzie termometry wskazały −51,4 °C.

Duże zróżnicowanie terenu i klimatu kraju powoduje występowanie dużej różnorodności siedlisk. Żyje tu około 60 tys. różnych gatunków form życia. Strefa norweskiego szelfu jest uznawana za bardzo bogatą w formy życia. Około 40 000 z tych gatunków zostało opisanych naukowo. Największym drapieżnikiem w norweskich wodach jest kaszalot, największą rybą jest rekin olbrzymi. Największym lądowym drapieżnikiem jest niedźwiedź polarny, natomiast niedźwiedź brunatny jest największym drapieżnikiem na kontynentalnej części Norwegii. Największym zwierzęciem lądowym jest łoś.

Pełny opis tutaj.

---

Dane w oparciu o MSZ:

PRZEPISY CELNE. Norwegia nie jest w pełni objęta europejską unią celną, dlatego też obowiązują tu inne niż na terytorium Unii Europejskiej przepisy dotyczące wwozu towarów przez turystów. Turyści podróżujący do Norwegii podlegają ograniczeniom ilościowym dotyczącym wwożenia towarów przeznaczonych do użytku osobistego i nie podlegających odsprzedaży.

PRZEPISY PRAWNE. Policja i służby celne w Norwegii mają znacznie szerszy zakres uprawnień w stosunku do cudzoziemców niż odpowiednie służby w Polsce. W szczególności uprawnione są do kontrolowania pojazdów i osób nie tylko na przejściach granicznych, ale również na terenie całego kraju i w każdej sytuacji. Noszenie w miejscu publicznym noża lub ostrych narzędzi, których długość ostrza przekracza 7 cm, traktowane jest przez policję na równi z posiadaniem broni. W związku z tym na ich posiadanie wymagane jest stosowne zezwolenie władz miejscowych. W przypadku naruszenia obowiązującego prawa karnego i zatrzymania przez policję należy pamiętać o podstawowych prawach cudzoziemca. Są to: prawo do tłumacza, prawo do pomocy adwokata i prawo do kontaktu z konsulem.

MELDUNEK. Nie ma obowiązku meldunkowego w przypadku pobytu o charakterze turystycznym.

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA. W Norwegii nie ma zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych. Nie ma obowiązku szczepień przed przyjazdem. Obywatele RP objęci systemem ubezpieczenia (NFZ) w kraju mają zagwarantowany dostęp do pomocy medycznej w nagłych przypadkach na terenie Norwegii na takich samych zasadach jak osoby objęte norweskim systemem ubezpieczenia zdrowotnego po okazaniu Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ). Leczenie stomatologiczne jest pełnopłatne. Dzieci do lat siedmiu otrzymują wszystkie świadczenia medyczne bezpłatnie. Koszty leczenia w Norwegii są bardzo wysokie. Osoba nie objęta systemem ubezpieczenia zdrowotnego w Polsce powinna koniecznie wykupić przed przyjazdem do Norwegii indywidualną polisę ubezpieczeniową, obejmującą przynajmniej koszty leczenia i następstw nieszczęśliwych wypadków.  

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW:
•   Podczas pobytu o charakterze turystycznym honorowane jest polskie prawo jazdy. Obowiązuje używanie świateł mijania przez cały rok i pasów bezpieczeństwa na wszystkich siedzeniach pojazdu. Dzieci (dotyczy to również niemowląt) mogą być przewożone tylko w specjalnych dziecinnych fotelikach. Zimą, która w niektórych rejonach Norwegii rozpoczyna się już w październiku i może trwać do maja, bezwzględnie wymagane są opony zimowe z kolcami lub bez (w Oslo i niektórych innych dużych miastach należy opłacić specjalny podatek za jazdę na zimowych oponach z kolcami). W razie braku odpowiednich opon lub innego sprzętu umożliwiającego jazdę w warunkach zimowych policja może zatrzymać pojazd aż do czasu ich uzupełnienia przez kierowcę.
•   Nieprzestrzeganie przepisów ruchu drogowego (dotyczy to również przepisów parkowania pojazdów) karane jest z całą bezwzględnością. Policja norweska nie spisuje protokółów policyjnych z niegroźnych wypadków drogowych zostawiając ocenę wypadków samym jego uczestnikom i firmom ubezpieczeniowym. Norweskie firmy ubezpieczeniowe posługują znormalizowanym międzynarodowym protokołem powypadkowym, który powinien znajdować się zawsze pojeździe.
•   W Norwegii jest wiele płatnych dróg i tuneli, przy czym są dwa rodzaje tzw. „bramek”: umożliwiające dokonywanie płatności gotówką i kartami płatniczymi oraz w pełni automatyczne działające w systemie „Autopass” (www.autopass.no), bez konieczności zatrzymywania się. W drugim przypadku opłatę za przejazd można uregulować po przejechaniu „bramki” w oznaczonych stacjach benzynowych przy drodze albo, tak jak jest w aglomeracji Oslo, na stacjach benzynowych „Esso” (www.fjellinjen.no).

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU. Nie ma ograniczeń. Należy jednak pamiętać o surowości klimatu i dużych odległościach między miejscowościami, szczególnie w północnej części Norwegii. Jeśli ktoś planuje podróż samochodem na północ Norwegii, powinien wyjechać w okresie od końca maja do końca września. W pozostałych miesiącach należy liczyć się z tym, że niektóre drogi, mosty i przeprawy promowe mogą być zamknięte. Osoby udające się na Spitsbergen (prowincja Svalbard) powinny przed wyjazdem zarezerwować miejsca w hotelu i ściśle przestrzegać przepisów gubernatora Svalbardu dotyczących zasad poruszania się w regionie.

BEZPIECZEŃSTWO. Norwegia jest krajem bezpiecznym. W okresie letnim jednak, szczególnie w dużych ośrodkach miejskich, rośnie liczba kradzieży kieszonkowych.

PRZYDATNE INFORMACJE:
•   Na każdej stacji benzynowej można otrzymać broszurę zawierającą informację na temat stacji benzynowych danej sieci na terenie całego kraju sprzedających paliwo LPG. Pojazdem zasilanym gazem na wiele promów nie można wjechać.
•   W okresie zimowym policja i służby celne mają prawo zabronić kontynuowania jazdy samochodem nie posiadającym prawidłowych zimowych opon lub łańcuchów.

---

TURYSTYKA. Oficjalna strona turystyczna Norwegii www.visitnorway.com