Przewodnik turystyczny

Uganda, państwo w środkowej Afryce nad Jeziorem Wiktorii. Graniczy z Sudanem Południowym, Demokratyczną Republiką Konga, Rwandą, Tanzanią i Kenią. Ludność zajmuje się głównie rolnictwem i hodowlą, kraj słabo rozwinięty. Obecnie kraj zaliczany jest do najbiedniejszych państw świata.

Ze względu na średnią wysokość nad poziomem morza przeważającą w Ugandzie formacją roślinną są sawanny. Południe kraju jest porośnięte wilgotną, wysokotrawiastą sawanną z duża liczbą drzew. Im dalej na północ, a zwłaszcza na północny wschód, tym sawanna staje się coraz bardziej sucha i uboga. Na północnym wschodzie Ugandy rośnie sawanna typu sudańskiego z niskimi trawami i niewielkim zagęszczeniem drzew, głównie baobabów i akacji. Powszechne w Ugandzie są także rosnące różne gatunki palm. Południe kraju, a w szczególności w południowo-zachodniej części kraju i nad Jeziorem Wiktorii rosną widne lasy tropikalne z gatunkami drzew, które zrzucają liście w porze suchej. Obszary stoków górskich porośnięte są wilgotnymi lasami tropikalnymi. W górach występuje piętrowość klimatyczna. Wyższe partie gór, pozbawione drzew, są porośnięte roślinnością afroalpejską. Lasy tropikalne rosną także na zachodnich krańcach kraju, w dolinie Rowu Środkowoafrykańskiego.

Jeszcze w XIX w. świat zwierząt w Ugandzie był bardzo bogaty, zarówno w liczbę gatunków jak i liczebność sztuk. W wyniku działań ludzkich w XX w., a zwłaszcza podczas wojny domowej (odstrzał w celach aprowizacyjnych), świat zwierząt uległ znacznemu wyniszczeniu. Najmniej ucierpiały żyjące nad wodami hipopotamy i krokodyle. W górach Wirunga znajduje się jedno z ostatnich miejsc występowania goryla górskiego. Uganda reprezentuje typowy dla sawann zwierzyniec, głównie antylopy, żyrafy, bawoły i wielkie koty, takie jak lwy i gepardy. Z ptaków powszechne są strusie i flamingi żyjące nad wodami jezior. Świat ptaków w porównaniu z liczbą gatunków ssaków jest o wiele bogatszy, w Ugandzie istnieje 1061 gatunków ptactwa. Jednym z ważniejszych przedstawicieli ptaków jest koronnik szary, będący symbolem kraju widniejącym na godle Ugandy obok gazeli. Ciekawym gatunkiem jest także żyjący nad wodami trzewikodziób, z charakterystycznym dziobem. W wodach wielkich jezior żyje stosunkowo mała liczba gatunków ryb, głównie są to okoń nilowy i sum. W Ugandzie znajdują się 32 obszary ustawowo chronione. W Ugandzie istnieje siedem parków narodowych. Najważniejsze z nich to: Park Narodowy Wirunga i Park Narodowy Kabalega Falls.

Pełny opis tutaj.

---

Dane w oparciu o MSZ:

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA. Przed wyjazdem do Ugandy zaleca się szczepienia ochronne przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby, meningokokowemu zapaleniu opon mózgowych. Wymaganym jest także zaświadczenie o zaszczepieniu przeciwko żółtej febrze. W zachodniej części kraju w 2007 r. odnotowano przypadki zachorowań na gorączkę krwotoczną wywoływaną przez wirus ebola, cholerę oraz meningokokowe zapalenie opon mózgowych. Poziom opieki medycznej znacznie odbiega od standardów europejskich, nawet w stolicy kraju. Zaleca się wykupienie przed przyjazdem międzynarodowego ubezpieczenia zdrowotnego.

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW. Obowiązuje ruch lewostronny. Aby poruszać się samochodem po Ugandzie, należy posiadać międzynarodowe prawo jazdy.

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU. Podróż po Ugandzie należy planować z uwzględnieniem wielu czynników ryzyka (kradzieże, rozboje, wypadki drogowe, choroby). Jedynym parkiem narodowym otwartym przez władze Ugandy dla turystów zagranicznych jest Rwenzori National Park – zalecane jest zwiedzanie go w towarzystwie uzbrojonych strażników. W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji o podróżowaniu po Ugandzie można kontaktować się z Ugandyjską Izbą Turystyczną, IPS Building, Parliamentary Avenue, Kampala, Ugan­da, tel. (256 41) 342196, lub skorzystać ze strony internetowej: http://www.ugandatourism.org/.

BEZPIECZEŃSTWO. Bardzo niebezpieczne jest podróżowanie po zmroku i nocą ze względu na zły stan dróg oraz duże ryzyko napadów bandyckich. Ze względu na częste kradzieże, zaleca się turystom szczególną ostrożność w restauracjach, w barach i na bazarach. Okradane są samochody na parkingach i podczas postoju w korkach ulicznych. Podróżujących publicznymi środkami transportu przestrzega się przed przyjmowaniem jedzenia i napojów od nieznajomych. Żywność taka może zawierać środki odurzające i narkotyki.

PRZYDATNE INFORMACJE:
•   W Ugandzie występują dotkliwe braki wody i częste przerwy w dostawie prądu.
•   Zabronione jest fotografowanie obiektów wojskowych i policyjnych, jak również ich personelu.
•   Najlepszy okres do podróżowania po Ugandzie to dwie pory suche: grudzień–luty oraz czerwiec–lipiec.
•   W Ugandzie pracują polscy misjonarze i siostry zakonne.