Przewodnik turystyczny

Anglia (ang. England, język staroangielski Englaland) – w przeszłości samodzielne królestwo, obecnie największa i najludniejsza część składowa Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Anglię zamieszkuje 83% całkowitej populacji państwa. Region zajmuje dwie trzecie wyspy Wielkiej Brytanii i posiada granice lądowe z Walią na zachodzie i Szkocją na północy. Wyspa oblewana jest przez Morze Północne, Morze Irlandzkie, Ocean Atlantycki i Kanał La Manche. Stolicą Anglii jest miasto Londyn, natomiast jej patronem – święty Jerzy.

Anglia obejmuje południowo-wschodnią część wyspy Wielkiej Brytanii. Od północy graniczy ze Szkocją, a od zachodu z Walią. Od kontynentalnej części Europy oddzielona jest Kanałem La Manche (English Channel) i Morzem Północnym.

Pełny opis tutaj. Pełny opis dot. Wielkiej Brytanii tutaj.

Kuchnia Angielska

Posiada charakterystyczne cechy własne, ale również dzieli wiele z kuchnią brytyjską. Uznawana jest za stosunkowo ubogą, a nawet niezbyt smaczną. Typowy dzień Anglika zaczyna się od tradycyjnej angielskiej herbaty. Anglia słynie na arenie międzynarodowej z ryb i frytek oraz wielu restauracji i sklepów na wynos tego dania. Jak można przeczytać na forach internetowych od mieszkających tam naszych emigrantów, do kuchni angielskiej nie tylko można się przyzwyczaić, ale z czasem nawet można ją polubić.

---

Dane w oparciu o MSZ (Informacje dotyczą całej Wielkiej Brytanii):

PRZEPISY CELNE. Nie ma ograniczeń w przywożeniu ani wywożeniu pieniędzy na terytorium Wielkiej Brytanii. Posiadanie przy wjeździe większej kwoty pieniędzy (powyżej 10 tys. EUR) musi być odpowiednio udokumentowane, np. wyciągiem z banku.

PRZEPISY PRAWNE. Obowiązuje bezwzględny zakaz przywożenia narzędzi niebezpiecznych (noże składane, kordziki, kastety, sprzęt do wschodnich sztuk walki itp.), których posiadanie w miejscu publicznym jest niedozwolone.

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA. Nie ma zagrożenia sanitarno­epidemiologicznego. Opieka lekarska jest bezpłatna, trzeba jednak zarejestrować się w rejonowej przychodni i wybrać lekarza rodzinnego (General Practitioner). Osoby nie płacące ubezpieczenia w Wielkiej Brytanii (National Insurance) muszą mieć Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ). Jest ona wydawana przez oddziały NFZ w Polsce (szczegółowe informacje pod adresem internetowym: www.nfz.gov.pl). EKUZ uprawnia tylko do korzystania z podstawowych usług medycznych, dlatego wyjeżdżającym za granicę zaleca się wykupienie dodatkowych ubezpieczeń, które w razie konieczności pokryją koszty leczenia w szerszym zakresie, jak również koszty opieki medycznej w prywatnych szpitalach i klinikach. Wskazane jest wykupienie indywidualnego pakietu ubezpieczeniowego, szczególnie od następstw nieszczęśliwych wypadków i kosztów leczenia (poza EKUZ). Aby uzyskać opiekę zdrowotną, można korzystać ze świadczeń placówek National Health Service – NHS (Narodowej Służby Zdrowia): lekarzy rodzinnych (GP), przychodni (NHS Walk-in Centres) i szpitali NHS. Należy przedstawić lekarzowi EKUZ oraz dowód tożsamości. Do leczenia specjalistycznego i szpitalnego potrzebne jest skierowanie, lecz w nagłych przypadkach można zgłaszać się bezpośrednio na oddział ratunkowy szpitala (Accident and Emergency Department). Adresy lekarzy NHS można uzyskać pod numerem tel. NHS Direct – 08454647 (adres internetowy: www.nhsdirect.nhs.uk), a także w lokalnym urzędzie ds. opieki zdrowotnej (w Anglii są to Primary Care Trusts, w Walii – Local Health Boards, w Szkocji – Health Boards, a w Irlandii Północnej – Health and Social Services Boards).

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW. Obowiązuje ruch lewostronny. Obowiązkowe jest zapinanie pasów bezpieczeństwa na przednich i tylnych siedzeniach. Rozmowa przez telefon komórkowy podczas prowadzenia pojazdu jest zabroniona. Dopuszczalny poziom alkoholu we krwi kierującego pojazdem wynosi 0,8 promila. Zielona karta nie jest dokumentem obowiązkowym, nadal jednak służy ona za dowód ubezpieczenia i w razie wypadku ułatwia uzyskanie odszkodowania; pożądane jest wykupienie ubezpieczenia AutoCasco. W Wielkiej Brytanii polisa ubezpieczeniowa wykupywana jest na kierowcę, a nie na pojazd, jak w Polsce. Dlatego też poruszanie się samochodem użyczonym może wywoływać wątpliwości co do zakresu posiadanego ubezpieczenia.