Przewodnik turystyczny

Egipt, (arab. مصر ) państwo położone w północno-wschodniej Afryce z półwyspem Synaj w zachodniej Azji. Egipt graniczy z Izraelem i Strefą Gazy na północnym wschodzie, Sudanem na południu i Libią na zachodzie. Od północy rozpościera się Morze Śródziemne a na wschodzie Morze Czerwone. Staroegipska nazwa kraju oznacza „Czarny Ląd” i odnosi się do żyznych gruntów wzdłuż Nilu będących przeciwieństwem sąsiadującej z nimi pustyni, „Czerwonego Lądu”.

Pełny opis tutaj.

Kuchnia Egiptu

Egipska kuchnia inspirowana jest kuchnią turecką, grecką i arabską. Typowe dla tego kraju pożywienie składa się z dużej ilości ryżu, do którego dodaje się gotowane i zaprawiane olejem warzywa lub mięso. Większość potraw bogato przyprawiana jest czosnkiem, kminkiem, koperkiem lub miętą, a także sól, pieprz, cebula i masło to jedne z gównych egipskich składników. Choć kuchnia egipska jest uznawana za dość ciężką, a odwiedzających państwo faraonów turystów ostrzega się przed dziwacznymi i czasem trudnymi do zniesienia dla europejczyków smakami, to jednak niewątpliwie warto zapoznać się z tą oryginalną kuchnią i spróbować choćby kilku potraw. Więcej tutaj.

---

Dane w oparciu o MSZ:

PRZEPISY CELNE. Egipskie przepisy celne nie odbiegają od przepisów ogólnie przyjętych w Europie. Podróżny wwożący do Egiptu rzeczy osobiste znacznej wartości (kamera, aparat foto­graficzny) powinien starannie wypełnić deklarację celną i za­dbać o to, aby została podstemplowana przez celnika. Opuszczając Egipt, turysta może wywieźć najwyżej 5 tys. EGP.

MELDUNEK. Cudzoziemiec nie ma obowiązku zameldowania się, ale za to obowiązek zameldowania cudzoziemca spoczywa na właścicielu obiektu, w którym turysta się zatrzymuje. W hotelach zajmują się tym pracownicy recepcji, którzy dane z paszportu przekazują policji. W przypadku prywatnego wynajmu, podpisuje się stosowną umowę na wynajem z właścicielem budynku mieszkalnego, który zgłasza policji zamieszkanie cudzoziemca. Jeśli wynajem dotyczy krótkiego okresu czasu, np. tylko kilku dni, umowa nie musi być spisywana, choć właściciel zatrzymuje paszport, aby  na policji zgłosić przebywanie cudzoziemca. Przy krótkich wynajmach paszport zatrzymywany jest przez właściciela przez cały czas wynajmu. Ważne jest więc aby dysponować jego kserokopią, zwłaszcza podczas wycieczek.

UBEZPIECZENIE. Obowiązkowe jest ubezpieczenie zdro­wot­ne. Należy mieć na uwadze, iż polskie firmy ubezpieczeniowe czasami kwestionują zasadność kosztów leczenia. Dlatego przed udaniem się do lekarza czy szpitala należy koniecznie skontaktować się telefonicznie z ubezpieczycielem (bez względu na porę) i skonsultować z nim plany leczenia. W sytuacji gdy tego nie zrobimy, a koszt leczenia zostanie zakwestionowany przez ubezpieczyciela, może się zdarzyć, że różnicę będziemy musieli zapłacić sami.

SZCZEPIENIA, SŁUŻBA ZDROWIA. Nie ma też obowiązku szczepień ochronnych. Przebywając w Egipcie należy jednak przestrzegać zasad podwyższonej higieny: często myć ręce, pić wodę przegotowaną lub oryginalnie butelko­waną oraz dokładnie myć owoce i warzywa. Należy być szczególnie ostrożnym z jedzeniem i napojami zwłaszcza w pierwszych dniach pobytu, gdyż narażeni możemy być na zaburzenia żołądkowo-jelitowe potocznie określane mianem „zemsty faraona”. Jeśli zaczniemy odczuwać pierwsze objawy takich zaburzeń należy pójść do apteki i kupić leki (są niedrogie) lub udać się do lekarza. Poziom usług medycz­nych jest bardzo zróżni­cowany. Obok stosunkowo licznych, bardzo drogich przychodni i szpitali o renomie między­narodowej funkcjonuje sieć publicznych zakładów opieki zdrowotnej odbiegających pozio­mem usług od norm europejskich. Koszt standardowej wizyty lekarskiej wynosi 20–40 USD, a koszt jednodniowego pobytu w szpitalu, bez specjalistycznych zabiegów od 100 do 300 USD. Brak własnych środków finansowych jest równoznaczny z nie­możnością sko­rzystania z jakiejkolwiek opieki lekarskiej

INFORMACJE DLA KIEROWCÓW. Można wystąpić o wydanie egipskiego prawa jazdy na podstawie polskiego dokumentu. Należy jednak bardzo uważać podczas prowadzenia samochodu. Ilość wypadków z powodu nieostrożnej jazdy lub nadmiernej prędkości jest w Egipcie wyższa niż przeciętnie.  

PODRÓŻOWANIE PO KRAJU. Generalnie nie ma ograniczeń, jednak są miejsca niedostępne dla cudzoziemców (np. strefy wojskowe, bądź uznane przez władze za niebezpieczne). Zaleca się więc podróżowanie po trasach turystycznych chronionych przez policję.

BEZPIECZEŃSTWO. Egipt jest krajem zasadniczo bezpiecznym. Można się po nim swobodnie poruszać. Jednak kryzys bliskowschodni nie pozostaje bez wpływu na cały region, w tym Egiptu. Władze stosują w związku z tym szczególne środki ostrożności i policja jest obecna w bardzo wielu miejscach. Należy też pamiętać, że w ostatnich latach jednak znacznie wzrosła liczba kradzieży kieszon­kowych. Za przestępstwa w Egipcie są wymierzane są surowe kary (dotyczy to także cudzoziemców), najczęściej w trybie doraźnym, na podstawie regulacji obowiązującego w Egipcie od 1981 r. stanu wyjątkowego (w 2008 przedłużono obowiązywanie jego zaostrzonych przepisów o dwa lata). Ostatni zamach w Aleksandrii (01.01.2011) wskazuje jednak, iż nawet przy tak zdecydowanych środkach ostrożności akty terrorystyczne są możliwe. Zaleca się więc zachowanie maksymalnej ostrożności zwłaszcza  przy indywidualnych podróżach po  kraju. Należy ściśle przestrzegać zaleceń władz porządkowych oraz organizatorów wycieczek.

RELIGIA, OBYCZAJE. W Egipcie nie obowiązują szczególne ry­go­ry obyczajowe, ale Egipcjanie wg badań Gallusa zostali uznani za najbardziej religijny naród świata. Należy więc  zwrócić uwagę na ubiór. Noszenie poza rejonami turystycznymi krótkich spódnic, szortów i strojów plażowych jest uznawane za niestosowne. Nie wolno fotogra­fo­wać obiektów wojskowych, rezydencji dostojników państwo­wych, a także mostów ani portów.

PRZYDATNE INFORMACJE:
•   Dla turystów klimat Egiptu może być uciążliwy. W lecie tem­peratura często dochodzi do 40 st. C w cieniu. Duża różnica tempe­ratur między dniem a nocą oraz klimatyzacja w hotelach i autobusach są częstą przyczyną chorób. Należy unikać kąpieli w kanałach i jeziorach.
•   Sklepy są czynne 7 dni w tygodniu, a wiele z nich, szczególnie w Kairze i Aleksandrii, przez całą dobę. Zaopatrzenie jest bardzo dobre, choć towary importowane są znacząco droższe niż krajowe. Relatywnie tanie są taksówki i komunikacja.

---

TURYSTYKA.
Turystyka jest głównym źródłem dochodu kraju. W roku 2010 przybyło do Egiptu ponad 14,8 mln. turystów (ok. 12,7 miliardów dolarów przychodów). Egipt najczęściej odwiedzali turyści z Rosji, Niemiec, Wielkiej Brytanii, Włoch, Francji i Polski (rocznie ok. 600 tysięcy). Szczególnie stare egipskie zabytki są magnesem przyciągającym zagranicznych gości. Obok Gizy i Kairu turyści chętnie odwiedzają Aleksandrię i Luksor, skąd między innymi można dotrzeć do Doliny Królów. Luksor jest także punktem startowym dla podróży przez Nil do Asuanu. Z tego miejsca oferowane są także loty i wycieczki autokarowe do Abu Simbel na Pustyni Nubijskiej i innych obiektów sakralnych wokół Jeziora Nasera. Większość operatorów podróży oferuje lot wewnętrzny do Kairu i po zwiedzeniu Kairu, urlop wypoczynkowy i kąpiele w Hurghadzie lub Szarm el-Szejk nad Morzem Czerwonym.

Nowoczesny kurort turystyczny Szarm el-Szejk na południowym krańcu Półwyspu Synaj jest szczególnie lubiany przez sympatyków nurkowania ze względu na liczne rafy koralowe. Jest to również punkt wypadowy na górę Synaj, gdzie Jahwe miał przekazać Mojżeszowi Dziesięć Przykazań oraz do prawosławnego Klasztoru św. Katarzyny, na skalistą pustynie Wyżyny Synajskiej, a także do Ziemi Świętej. Przy kurorcie znajduje się pierwszy egipski podwodny Park Narodowy Ras Muhammad. Wokół raf koralowych południowego Synaju, gdzie występuje ponad 250 różnych raf koralowych i 1000 gatunków ryb, w ciepłych wodach morskich spoczywają liczne wraki statków, które są chętnie odwiedzane przez nurków. W ostatnich latach wiele entuzjastów sportów podwodnych wybiera się również do położonego bardziej na północ Zatoki Akaby do Dahabu, Nuwajby i Taby.

Ze względu na wzrastające zainteresowanie turystyką nurkową udostępniono także miejscowości na południe od Hurghady wzdłuż zachodniego wybrzeża Morza Czerwonego: Safadża, Al-Kusajma i Marsa Alam, jak także Bir Szalatin. Przewiduje się, że niebawem otworzy się granica do trójkąta Hala’ib. 30 km od granicy z Sudanem, 20-25 km w głąb kraju znajduje się Park Narodowy, który stanowi nowy magnes dla turystów. Te ośrodki turystyczne stanowią również miejsca wypadowe na Pustynie Wschodnią i góry Atbaj.

Wszystkie te kurorty turystyczne położone są na Riwierze Morza Czerwonego.

Oazy zarówno te na Saharze, na Pustyni Libijskiej (Pustynia Zachodnie): Siwa, Fajum, Al-Bahrijja, Al-Bawiti, Ad-Dachila, Al-Farafira, Charga oraz te na Synaju: Wadi Fajran, Ajn Hudra czy Ajn Musa są również otwarte dla turystów.

W Aleksandrii znajduje się Bibliotheca Alexandrina, a wokół wybrzeża Morza Śródziemnego liczne podwodne wraki statków z okresu II wojny światowej.

W Egipcie znajduje się też wiele stanowisk archeologicznych, z których większa część jest otwarta dla zwiedzających.

Nad bezpieczeństwem turystów czuwa specjalnie powołana w tym celu policja turystyczna, której funkcjonariusze znają główne języki obce (obowiązkowo angielski) i są przeszkoleni do niesienia im pomocy. Zorganizowane wycieczki do niektórych miejsc są obowiązkowo przez nich konwojowane lub przynajmniej towarzyszą im w autokarach. Okolice wszystkich atrakcji turystycznych, a także dworce i punkty kontrolne są strzeżone przez uzbrojone siły bezpieczeństwa, a agenci w cywilu kontrolują punkty handlowo-rozrywkowo-gastronomiczne.